Μητροπολίτης Σιγκαπούρης και Άπω Ανατολής Κωνσταντίνος

Ο Μητροπολίτης Σιγκαπούρης και Άπω Ανατολής, Κωνσταντίνος Τσίλις, έχοντας ήδη στο ενεργητικό του το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών έχει υπάρξει ως στενός μου φίλος από τις αρχές της δεκαετίας του – 90.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια, επέλεξε να επιχειρεί να εξασφαλίσει συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης σε περιοχές του κόσμου όπου τα κορίτσια πετιούνται κυριολεκτικά στα σκουπίδια, καθώς οι δοξασίες εκεί, τα θέλουν ν’ αποτελούν «αρνητικό κάρμα» για την οικογένεια ενώ οι μανάδες για να ξεδιψάσουν τα μωρά τους, τους δίνουν ένα κοκτέιλ από λασπόνερα που λιμνάζουν στα βρώμικα κράσπεδα πεζοδρομίων!!!
Όταν μου είχε ανακοινώσει την απόφασή του να διακονεί σ’ εκείνες τις περιοχές του κόσμου και καθώς η φιλία μας ήταν στενή, σκέφτηκα εντελώς συμφεροντολογικά, επιχειρώντας ν’ αλλάξω την γνώμη του. Συμφεροντολογικά γιατί, ο συγκεκριμένος άνθρωπος με ανώτατες και μεταπτυχιακές σπουδές στην Θεολογία και όχι μόνο, είχε τα σπάνια στοιχεία εκείνα που αναζητά ο οποιοσδήποτε από μας σ΄ έναν ιερέα. Ο αυτοσαρκασμός του, το χιούμορ του, τα χρονογραφήματα που υπέγραφε, οι εκπομπές του στο ραδιόφωνο της Πειραικής εκκλησίας, αλλά και το τρόπος προσέγγισης και ανάλυσης θεολογικών ζητημάτων τον έκαναν εξαιρετικά αγαπητό στην παρέα σε σημείο που όταν μάθαμε ότι θα τον «χάναμε» …το μόνο που δεν κάναμε ήταν να υποστηρίξουμε την επιλογή του.
Είκοσι χρόνια μετά την απόφασή του και αφού επικοινώνησε σε πάρα πολλούς, τις ελεεινές συνθήκες που ζουν οι άνθρωποι στις αχανείς εκτάσεις του πλανήτη που ανήκουν στην δικαιοδοσία της Μητρόπολης που διακονεί, το λιγότερο ίσως που περίμενα ως δικαίωση της προσφοράς του ήταν ένα βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών.
Ο ίδιος πορεύεται άμισθος. Η συγκεκριμένη Μητρόπολη δεν έχει να λαμβάνει από πουθενά αν και εκείνος πρέπει να εξασφαλίζει τον χρόνο περίπου 750.000 Ευρώ για να μην πεταχτούν στο δρόμο τα παιδιά των ορφανοτροφείων και των σχολείων που έχει δημιουργήσει στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές του πλανήτη.
Ανώτατος πολιτειακός παράγοντας, γνωρίζοντας το έργο της Μητρόπολης στην οποία διακονεί, του πρότεινε (το γνωρίζω πάρα πολύ καλά), να τον μετέθετε σε μια λιγότερο επικίνδυνη περιοχή του πλανήτη. Αρνήθηκε. Εκτιμά ότι δεν μπορεί ποτέ ν’ αφήσει ορφανή την οικογένειά του εκεί, όσο και αν οι συνθήκες, τόσο οι καιρικές αλλά και οι πολιτικές είναι από αντίξοες έως εχθρικές και επικίνδυνες για Έλληνα ορθόδοξο ιερέα.
Θυμάμαι ότι σ’ ένα από τα ταξίδια του, τον είχα ρωτήσει, πως μπορεί να λείπει τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα από τους γονείς του. ( Ο μητροπολίτης είναι Πειραιώτης γέννημα θρέμμα ). Μου απάντησε ότι «φροντίζει ο Θεός και για τους γονείς του οπότε δεν υπάρχει θέμα»… Δείτε και ακούστε από τον ίδιο, τις συνθήκες ζωής ανθρώπων και παιδιών σε «γειτονιές του κόσμου» και μετά, ίσως επαναπροσδιορίσουμε βασικές έννοιες ζωής.