Ντέλλα Ρούνικ: Η δημιουργός της τέλειας γυναίκας.

Η υπέροχη Ντέλλα Ρούνικ, μια γυναίκα που έζησε και ζει μια μυθιστορηματική ζωή, μου εξηγεί μ’ έναν μοναδικό τρόπο, το πως δημιούργησε την τέλεια γυναίκα!

Αφηγείται, μερικές από τις αφορμές που την οδήγησαν να εμπνευστεί τα υπέροχα γλυπτά της, κατά την διάρκεια μιας κουβέντας, όπου εύκολα θα μπορούσε ν’ αποδράσει η προσήλωσή μου στην συζήτηση, από την γοητεία του West Hollywood έτσι όπως ξεπρόβαλε, από τους γυάλινους τοίχους του του χώρου, που βρεθήκαμε. Και όμως δεν συνέβη. Η Ντέλλα ήταν τόσο συναρπαστική όταν μου μιλούσε, για την πρώτη της επίσκεψη στην Δήλο.. Για την στιγμή της συνάντησή της με το φως, μια συνάντηση – αφορμή , για την δημιουργία των γλυπτών που ανήκουν στην σειρά «Ανδρομέδα και πλειάδες» ,που όποια γοητεία και αν προέκυπτε από το περιβάλλον ..διαλύθηκα από την αφήγηση!!

Είναι ανέφικτο να επιχειρήσω να σας μεταφέρω σε λίγες γραμμές την διαδρομή γέννησης της Πανδοροθέας – Ήρας. Αξίζει ν’ ακούσετε την ίδια την δημιουργό. Η επιρροή στα έργα της από τα ταξίδια στον κόσμο είναι προφανής. Όπως επίσης αυτό που καθηλώνει εμένα ,είναι ο απόλυτα σαφής τρόπος που η Ντέλλα Ρούνικ παρουσιάζει με τα γλυπτά της την μοναδική σχέση που ενώνει όλους μας. Την προσευχή.

Αυτοί οι «υψωμένοι λαιμοί» των σωμάτων που ξεγυμνώνονται στην ανάγκη επίκλησης του μεταφυσικού, είναι που προσδίδουν μοναδικότητα στα έργα της.

Η ίδια επιδιώκει να δημιουργεί μόνο στην Ελλάδα ,ακόμη και στις μέρες μας σε αυτούς «τους σιδερένιους καιρούς» ,ίσως γιατί έχει πια την δύναμη και την δυνατότητα να κάνει το σίδερο να δακρύσει.

Πολλοί από σας γνωρίζετε την φήμη της και την ψιλόλιγνη φιγούρα της καθώς είναι και ήταν μια από τις πιο γοητευτικές γυναίκες, με σπουδαίες σπουδές. Γράφει ποίηση, αρθρογραφεί, γράφει στίχους, ( μήπως έχετε τραγουδήσει το «ποιος να συγκριθεί μαζί σου του Χατζηνάσιου; Εκείνη το έγραψε .. ) γίνεται περιζήτητη ως φωτομοντέλο, ταξιδεύσει σε όλο τον κόσμο, γνωρίζει μυθικές προσωπικότητες, παντρεύεται τρεις φορές και συναναστρέφεται με πολλούς ισχυρούς των επιχειρήσεων, της τέχνης, των κινηματογραφικών παραγωγών, των διαμορφωτών άποψης.

Η ζωή της απροσδόκητη σαν μουσική σύνθεση του Βάγκνερ Ναι! Ναι! Το Tannhauser Overture του Wagner με διευθυντή ορχήστρας τον karaJan. Αυτό νιώθω ότι ταιριάζει ν’ ακούσω βλέποντας τα έργα της.

Η κριτικός τέχνης Μαίρη Μιχαηλίδου, που εκτός από διευθυντικό στέλεχος στην εθνική πινακοθήκη της Έλλάδος εργάστηκε για πολλά χρόνια στο Υπουργείο Πολιτισμού, όταν αναφέρθηκε στην γλύπτρια, με αφορμή την έκθεσή των έργων της στην Αθήνα αφού την χαρακτήρισε ως μια πεισματάρα κόρη της Μακεδονίας είπε ! «μέσα από αναποδιές και σκαμπανεβάσματα μέσα από ήρεμες και ταραγμένες μέρες πέτυχε να αποκτήσει ένα ιδιαίτερα πλούσιο φορτίο εμπειριών και με κοσμοπολίτικη πια φυσιογνωμία κατόρθωσε να ανακαλύψει τον δρόμο της στο μαγευτικό χώρο της εικαστικής δημιουργίας. Σε αυτό τον σαγηνευτικό κόσμο εντάχθηκε και με υπομονή και επιμονή διαπίστωσε, ότι διαθέτει την δική του συμβολική γλώσσα που μορφοποιεί, συνεχώς, τον προσωπικό του πλαστικό αντίλαλο, χαράσσοντας τους βασικούς αισθητικούς κανόνες: την φόρμα, την μορφή, την ισορροπία, το ύψος και τις πολλαπλές εναλλαγές τους. Αυτούς τους πρωταρχικούς κανόνες της πλαστικής, παράλληλα με τους δικούς της αισθητικούς κώδικες πέτυχε η Della Rounick να ενσωματώσει στα έργα της και να καταθέσει με διακριτικότατα τις δικές της εικαστικές προτάσεις που μεταπλάθουν σε ύλη το προσωπικό της φανταστικό τοπίο. Άλλωστε η σαφής επίδραση των πολιτισμών που γνώρισε και του ξεχωριστού αιγαιοπελαγίτικου τοπίου που ζει, καθόρισαν τις φόρμες και τις μορφές των γλυπτικών»

Αυτό που δεν θέλω να παραλείψω ολοκληρώνοντας το «κομμάτι μου» για εκείνη είναι ότι πρέπει να διαβάσετε τα όσα έχει γράψει και αφορούν τις γυναίκες που έχουν περάσει τα εξήντα τους χρόνια!!