ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ;

*Κόντρα στο φόβο και την ανησυχία, ο δημιουργός ετοίμασε το νέο άλμπουμ «Γιορτή στα Σπίτια» με 14 καινούρια τραγούδια που ερμηνεύει ο ίδιος, η Ελένη Βιτάλη, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Φοίβος Δεληβοριάς και από την «Σπείρα» οι Χρήστος Γεροντίδης, Κώστας Μπουγιώτης, Σάκης Καραθανάσης

Τα 14 τραγούδια στο ολοκαίνουριο άλμπουμ του Σταμάτη Κραουνάκη γράφτηκαν λίγο-πολύ μέσα στην καραντίνα του κορονοϊού. Σε συνθήκες δηλαδή επιβεβλημένου αλλά και οικειοθελούς.. εγκιβωτισμού, με «ουρανό» το ταβάνι, θέα το απέναντι σπίτι και αίσθημα αγκυλωμένο στο φόβο της άγνωστης ασθένειας. Το ζήσαμε κι εμείς. Και στους περισσότερους όλο και άφησε κάποια ψυχικά κατάλοιπα αυτός ο εγκλεισμός που μέρα-μέρα στην επανάληψη μιας ανιαρής καθημερινότητας, χωρίς πολλές διεξόδους, έμοιαζε να συρρικνώνει τον χρόνο, να ροκανίζει την αποφασιστικότητα για οτιδήποτε πραγματικά δημιουργικό, να αμφισβητεί την ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης και να γαντζώνει το σώμα στη φοβία ενός εξωτερικού περιβάλλοντος που έμοιαζε ξαφνικά ύπουλο και εχθρικό.

Να λοιπόν τι παρατηρώ πρώτα σ΄αυτή τη δουλειά. Ότι αν και δημιουργήθηκε σ΄αυτές τις συνθήκες, πήγε ολόκληρη κόντρα σ΄αυτό. Κόντρα στον εγκλεισμό και την κλειστοφοβία. Κόντρα στη μουντάδα του βλέμματος που «έσκαγε» στον απέναντι τοίχο. Κόντρα στην έλλειψη δημιουργικότητας, καινούριων εικόνων και χαράς. Κόντρα στις φοβικές σκέψεις.

Πώς τα κατάφερε ο Κραουνάκης, η εκούσια δίμηνη «φυλάκισή» μας να γίνει «Γιορτή στα Σπίτια» όπως λέει το νέο του cd; Μα αυτό είναι η τέχνη και το ταλέντο που έγινε ξανά στίχος και μουσική και καινούρια τραγούδια που ερμηνεύει ο ίδιος, οι δύο εμβληματικοί ερμηνευτές Ελένη Βιτάλη και Μανώλης Μητσιάς πιο «ξεκούραστοι» απ΄ό,τι τους έχουμε ακούσει εδώ και χρόνια, ο Φοίβος Δεληβοριάς σ΄ένα «παρεϊστικο» ντουέτο με τον Κραουνάκη και γκεστ στην κιθάρα τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο και βέβαια τα παιδιά της «Σπείρα-Σπείρα» Χρήστος Γεροντίδης, Κώστας Μπουγιώτης, Σάκης Καραθανάσης.

• Τι άλλο κατάφερε αυτός ο ακατάβλητος δημιουργός; Στους τέσσερις τοίχους των περιορισμένων ερεθισμάτων της καραντίνας..
• Να ενσωματώσει στους στίχους του λέξεις και νοήματα από την καινούρια «αργκό» («Μούφα ολες οι ειδήσεις/Όλα φεηκ νιουζ», λέει κάπου, ενώ «Με τρολάρουν τα πουλιά», βαφτίζεται ένα άλλο τραγούδι του)
• Να ενσωματώσει ευαισθησίες από την καινούρια κοινωνική πραγματικότητα («μια δομή καινούρια λέξη» λέει το ίδιο τραγούδι που καταλαβαίνεις ότι είναι για «τ ουρανού τα προσφυγάκια»),
• Να αναζητήσει μέσα του τις εικόνες και τις διαφυγές που του έλειπαν («Ξερω που παω/Στο τραπεζακι του Καπρις με τη Σερανο/Ξερω που παω/Στο Αλεξαντερ στο Κρυσταλ και στο Φλερυ Οπου αγαπαω»)
• Αλλά και να μην κρύψει τις συνθήκες. Ούτε την περιορισμένη «θεα»: «Ουρανέ κλειστο ταβανι». Ούτε τις «μαύρες» του, όταν τον κατέβαλαν: «Σκίζει η σκοτεινιά το μετάξι μου». Ούτε τις σκέψεις θανάτου: «Την τελευταια ανοιξη/Που μουμελε να ζησω/Ονομασα Κατανυξη/Κοσμε σ αφηνω Πισω». Ούτε το αντίδοτο σ΄αυτά, τον απόλυτο έρωτα δηλαδή: «Να φυγουν ολοι να χει χρονο το φιλι».

Και μ’ αυτά τα καινούρια «υλικά» όμως ο Κραουνάκης δεν θα είχε κάνει ένα σπουδαίο βήμα μπροστά στη δισκογραφία του μ΄αυτή τη δουλειά αν δεν αξιοποιούσε και όλες τις κατακτήσεις που έχει όλα αυτά τα χρόνια, αυτές που πρωτομάθαμε όταν ήταν ακόμα δίδυμο με τη Νικολακοπούλου, όσες τον έχουν διατηρήσει τόσα χρόνια στην κορυφή:

• Την αποενοχοποίηση της ειλικρινούς συναισθηματικής εξομολόγησης
• Το πληθωρικό αίσθημα-αίσθημα-αίσθημα
• Τους εικονοκλαστικούς συνειρμούς
• Τον δικό του ιδιόρρυθμο στιχουργικό υπερρεαλισμό.
• Τη βασική συνταγή-κληρονομιά του παλιού λαϊκού που έλεγε ότι άμα θέλεις να πεις κατι σπουδαίο, πές κάτι απλό
• Τον τρόπο να κάνεις οξύ κοινωνικοπολιτικό σχόλιο (αποθέωση είναι εκεί το, εμπνευσμένο από ένα κείμενο της Έλενας Ακρίτα τραγούδι «Γιατί ετσι», ένα… πεισμωμένο, πολιτικό τραγούδι με στίχους όπως π.χ. «Κι άλλη γύρα ο πλανήτης/Κι ο λαός ερημοσπίτης/Θα τα φάει ο τραπεζίτης/Που να εξηγώ»)

Ο ακομπλεξάριστος στίχος οδηγεί και στο διαφορετικό μουσικό ύφος για κάθε τραγούδι από το απόθεμα ενός σπουδαίου δημιουργού που μπορεί να είναι τζαζ, να είναι βαλς, λαϊκός ή ακόμα και με δημοτικές αναφορές. Να π.χ. μια από τις πολλές εκπλήξεις. Το τραγούδι «Τα Χαμπέρια» είναι ένας κανονικός καλαματιανός, ερμηνευμένος από τη θεά Βιτάλη με κέφι και μπρίο που αναποδογυρίζει την συναισθηματικά βαριά ένταση στίχων όπως «Γραφτε τη διαθηκη μου/Κι ακουστε τα χαμπερια/Δεν θελω τα τραγουδια μου/ΣΕ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΛΗΜΕΡΙΑ». Στη χοϊκή της φωνή παραδίδεται και η μελοποίηση του Θούριου του Ρήγα Φεραίου «Καλύτερα μιας ώρας». Αντίστοιχα στο σοφό ερμηνευτικό κάστινγκ ο Μητσιάς τραγουδάει βελούδινα το πιο «έντεχνο» και ερωτικό «Να χει χρόνο το φιλί». Φυσικά έτσι με γνώση και αυστηρότητα στις επιλογές «σκηνοθετούνται» όλα τα τραγούδια. Και με ακρίβεια πάνω στις ιδιαιτερότητες κάθε φωνής όχι μόνο για να αξιοποιηθεί η γνώση της παράδοσης και ο εγγενής λυγμός της φωνής της Βιτάλη, αλλά και για να απογειωθεί η λαϊκή και μελαγχολική ευαισθησία του Χρήστου Γεροντίδη («Τα καράβια») ή η σπουδαία λαϊκή στιβαρότητα του Σάκη Καραθαναση («Φυγε φυγε») και η απεριόριστη γκάμα του ηχοχρώματος και της τεχνικής του Κώστα Μπουγιώτη («Παναγιά Παντάνασσα»). Last but… not least η ομάδα των μουσικών που υποδέχεται τον εμβληματικό πια Μάνο Αχαλινωτόπουλο στο κλαρίνο και τους κατά καιρούς συνεργάτες κι εκλεκτούς μουσικούς του Κραουνάκη.

Επιμύθιο; Η τόσο έντονη προσωπικότητα ενός δημιουργού σε σχεδόν αέναη κίνηση (από το facebook που σχολιάζει μέχρι το studio που ηχογραφεί), ο οποίος άλλους εξοργίζει και άλλους κάνει να τον λατρεύουν, πειθάρχησε μέσα στην καραντίνα στην έμπνευση για να κυοφορήσει στις συνθήκες της μοναξιάς της ένα καινούριο, ιστορικό υλικό. Είναι εντελώς Κραουνάκης και σε όσους δεν τον αγαπούν δεν θα αρέσει-αλλά κι αυτοί δεν μπορούν να αρνηθούν το επίτευγμα αυτού του «ανάποδου» ημερολογίου που πάει κόντρα στις δυσοίωνες συνθήκες και ξορκίζει όλα τα κακά. Για εμάς που αγαπάμε τα τραγούδια του, το «Γιορτή στα σπίτια» είναι μία ιστορική δουλειά ενός δημιουργού που όσο κι αν θεωρείται πληθωρικός μέχρι υπερβολής, ξέρει να χτίζει με αρχιτεκτονική ακρίβεια και πειθαρχία την πιο αντιεξουσιαστική, ωραία και ανακουφιστική «Γιορτή στο σπίτι».

• Αφιερωμένο στη Σύλβα Ακρίτα (μια γυναίκα- προσωπικότητα αναφοράς του αντιδικτατορικού αγώνα και της Μεταπολίτευσης) το CD «Γιορτή στα σπίτια» του Σταμάτη Κραουνάκη κυκλοφορεί από την MLK. Μπορεί όμως κάποιος να το «κατεβάσει» κι από την ηλεκτρονική διευθυνση http://spiti.kraounakis.gr μαζί με τους στίχους, όλες τις πληροφορίες της έκδοσης και ημερολογιακά αποσπάσματα της καραντίνας.