Trump Vs Musk: Η Αναμέτρηση που Αλλάζει την Ιστορία
Η σύγκρουση Τραμπ–Μασκ ξεπερνά την πολιτική. Είναι μάχη επιρροής, αφήγησης και εξουσίας. Μετά τα αρχεία Έπσταϊν, δεν υπάρχει επιστροφή.
Οι βόλτες στο Beverly Hills, οι σερίφηδες, το τσιγάρο, η θάλασσα με τους μικρούς καρχαρίες και οι φωτογραφίες στο Red Carpet
Αγάπες, να ξεκαθαρίσω ότι στο Los Angeles ήρθα για πρώτη φορά και, καταπώς φαίνεται, δεν θα είμαι «σύντομα κοντά» σας. Το γεγονός ότι ήρθα στην «άλλη άκρη» της γης χάρισε στον γιο μου απέραντη χαρά, γνωρίζοντας ότι με την διαφορά της ώρας μεταξύ Γερμανίας (που ζει) και Los Angeles (που ήρθα) οι αποστάσεις συρρικνώνονται, οι επίμονες κλήσεις στο κινητό του από την μητερούλα, που όπως κάθε «φυσιολογική μητέρα» στον κόσμο τηλεφωνεί στον γιο της για απολύτως σημαντικούς λόγους. «Τι έφαγες, παιδί μου;», «Τι καιρό έχετε εκεί;», «Γιατί δεν απαντούσες το πρωί;»…
Είμαι σίγουρη ότι ο πρώτος άνθρωπος που γιόρτασε λοιπόν την άφιξή μου στην Αμερική είναι το παιδί μου. Φυσικά, πριν έρθω μου έδινε συμβουλές ταξιδιωτικές σαν ν’ απευθυνόταν σε ανήλικο που πηγαίνει με το σχολείο επίσκεψη στο Πλανητάριο.
Ήρθα, λοιπόν, στην Πόλη των Αγγέλων. Θα γράψω τα ελάχιστα, γιατί κάθε μέρα δική μου θα μπορούσε να μετατραπεί σε ταινία μικρού μήκους:
Τρεις εποχές του χρόνου σε ένα 24ωρο. Το πρωί δροσούλα φθινοπωρινή, το μεσημέρι ζέστη αυγουστιάτικη και το βράδυ θυμίζει Απρίλη στην Ελλάδα.
Μπορεί να σας το χαλάσω το «όνειρο», αλλά το μπλε του ουρανού κυκλοφορεί όχι μόνο με σφραγίδα made in Greece.
Είναι ωκεανός. Στο Malibu απολαμβάνεις φύση, ενώ βλέπεις τους surfers να χορεύουν στα κύματα. Τις προάλες ένα μωρό-καρχαρίας αφαίρεσε ένα κομμάτι γλουτού από έναν, αλλά αν εξαιρέσεις το παγωμένο του ωκεανού και τους καρχαρίες είναι περίφημα.
Πώς λέμε «Νέα Υόρκη»; Ουδεμία σχέση. Δεν υπάρχει υγρασία, χιονοθύελλες, τυφώνες.
Μπουκαμβίλιες, ελιές, φοίνικες, πεύκα, λεβάντες, γιασεμιά, νυχτολούλουδα, πετούνιες.
Αν είσαι καπνιστής, καλύτερα να πας να παραδοθείς μόνος σου στις αρχές. Στο Los Angeles, το οποίο διαθέτει και την «Εκάλη του» και το «Ψυχικό του» και τα «Νεόκτιστα στον Ασπρόπυργο» και την « Ηρώδου Αττικού» και την «πλατεία Αττικής»... η νομοθεσία της κάθε περιοχής αλλάζει. Με διαφορά πέντε μίλια, δηλαδή, μπορεί να ισχύουν εντελώς διαφορετικές διατάξεις. Πρακτικά: Υπάρχουν γειτονιές που μπορείς να καπνίσεις στον δρόμο, και γειτονιές που δεν μπορείς να καπνίσεις ούτε στο σπίτι σου αν ανήκει σε συγκρότημα με μεζονέτες, ΑΛΛΑ υπάρχει και ένας δρόμος όπου καπνίζεις ελεύθερα τα πάντα και κάθεσαι κατάχαμα.
Αγάπες, εγώ μέχρι τώρα στην ζωή μου σερίφη έχω δει μόνο στα western και στα Mίκυ Μάους. Ένα απόγευμα έρχεται φίλη, η Αντριάνα Πετράτος, η οποία είναι υπεύθυνη για το ελληνικό διαδικτυακό ραδιόφωνο στο L.A., για να πάμε βόλτα στο Calabasas. Σε αυτήν την περιοχή βρίσκεται και το χωριό των Kardashians. Ένα χωριό με μια πλατεία που θυμίζει τα «Λουτρά Υπάτης», όσον αφορά στο πράσινο και στα καφέ με τραπεζάκια έξω. Η Αντριάνα μού εξήγησε ότι στην συγκεκριμένη πλατεία «κατεβαίνουν» συχνά όλο και κάποιοι από αυτήν την οικογένεια, που και λίγους δεν τους λες. Όταν τελειώσαμε με το φαγάκι μας, η φίλη μου πρότεινε να μπω στο αυτοκίνητο για να την περιμένω. Είχε κοζάρει ένα κέικ σοκολάτας «στον φούρνο της γειτονιάς». Τι πιο φυσικό για μένα, λοιπόν, να εκμεταλλευτώ την απουσία της για να κάνω ένα μίνι βιντεάκι με το κινητό μου, έτσι ώστε να «καμαρώσω» και εγώ για να σας δείξω το «αξιοθέατο».
Εντάξει... Μέχρι να γίνει δίλεπτη εγγραφή και ενώ εγώ είμαι αφοσιωμένη στο voice over, τρία μέτρα μακριά μου έχει παρκάρει αυτοκίνητο. Κατεβαίνουν δύο άντρες ψηλοί που είναι ντυμένοι... χμμμμμ σερίφηδες! Ίσως αν έβλεπα πιγκουίνο στο Σύνταγμα η έκπληξή μου να ήταν μικρότερη. Ερχόντουσαν προς εμένα με αργό και σταθερό βήμα. Ήταν σερίφηδες με όλα τα αξεσουάρ τους. Ξέρετε, τα κλασικά, καπέλο, μπότες, ζώνη, πιστόλια! Είχα «εκστασιαστεί» προφανώς στην θέασή τους, σε σημείο να μην δίνω σημασία σε όσα άκουγα. Στάθηκαν απέναντί μου. Μεσολάβησαν κάποια δευτερόλεπτα αμηχανίας, μέχρι να συνειδητοποιήσουν αν είμαι ή όχι «ειδικών αναγκών».
Ο πρώτος, μιλώντας αργά, πολύ αργά, μου εξηγεί ότι «απαγορεύεται οποιαδήποτε λήψη φωτογραφιών και μαγνητοσκόπηση χωρίς άδεια, την στιγμή που κυκλοφορούν άνθρωποι και υπάρχουν σταθμευμένα αυτοκίνητα των οποίων οι πινακίδες φαίνονται». Για πότε έκανα «το Αμερικανάκι», δεν το πιστεύετε!
Δήλωσα ότι είμαι μια τουρίστρια από την Ευρώπη, που μου αρέσει η φύση και φωτογράφιζα τα λουλούδια. Εκείνοι ανένδοτοι! Ήθελαν να μπω στο αυτοκίνητο και να κλείσω το κινητό. Μεταξύ μας, ...πετάριζε η δεξιά βλεφαρίδα προς τον «δεύτερο και αμίλητο», ενώ σκεφτόμουν ότι δεν μπορεί, από κάπου θ’ άκουγα καλπασμό με κάποιον που θα ήταν ο Κλιντ Ήστγουντ (παλιά), να με καθησυχάσει και να εγγυηθεί για μένα.
Το άλογο δεν έφτασε ποτέ με καβαλάρη, αλλά μια κυρία με μαλλί κομμωτηρίου ξεπρόβαλε πίσω από τις πικροδάφνες και μου επανέλαβε να κλείσω το κινητό μου, γιατί α-πα-γο-ρεύε-ται σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο να «τραβάω φωτογραφίες».
Η φίλη μου έφτασε κρατώντας το κέικ σε σακούλα, μόλις οι σερίφηδες αποχωρούσαν! Δεν παρέλειψε να μου πει ότι τόοοοοοσα χρόνια που ζει στην περιοχή δεν της έλαχε ποτέ να την σταματάει σερίφης. Στο βλέμμα της διέκρινα μια «σπίθα θαυμασμού» για το κατόρθωμά μου.
Μόλις έβαλα την ζώνη για να φύγουμε, έρχεται το δεύτερο σοκ! «Καλά, είσαι πολύ τυχερή που δεν κάπνισες εκεί... Το πρόστιμο αν σε αυτήν την περιοχή καπνίσεις στον δρόμο είναι 350 δολάρια!!!»
Συμπέρασμα: Αν χρησιμοποιούσα και το κινητό με τσιγάρο στο στόμα, θα ήμουν ακόμη δίπλα σ’ έναν «Ντάλτον του 2017», βλέποντας από το κελί μου τις σόλες από τις μπότες του σερίφη απέναντι!!!
Μια ισχνή μειοψηφία αγοράζει πηγαίνοντας στα μαγαζιά. Τα πάντα όλα τα παραγγέλνεις on line.
To κάθε κουτί τσιγάρο κοστίζει 10 δολάρια.
Το φάρμακο: ένα κουτί με χάπια για την πίεση που στην Ελλάδα μπορεί να έχει 11 ευρώ, εδώ κοστίζει 60 δολάρια.
Αν έχεις πονόδοντο: είναι προτιμότερο να το βγάλεις μόνος σου με τανάλια παρά να πας σε οδοντίατρο, εκτός και αν τα 600 δολάρια δεν σε νοιάζουν.
Οι Ισπανίδες καθαρίστριες: Θεότητες! Για να καθαρίσουν το σπίτι, σκούπισμα και σφουγγάρισμα, δίνουν τιμή συγκεκριμένη. Αν είσαι «απαιτητικός» και θέλεις να καθαριστούν παράθυρα και παντζούρια, επιβαρύνεσαι. Ε... αν τολμήσεις και ζητήσεις καθάρισμα ψυγείου, καλύτερα να το «κάψεις όπως είναι και να πάρεις καινούργιο».
Αν θέλεις να γίνεις μοντελοηθοποιοπαρουσιαστής: Σε αυτόν τον τομέα θα γράψω «προσεχώς» την διαδικασία, που δεν είναι απλά ψυχοφθόρα είναι α-δυ-σώ-πη-τη.
Προχτές άκουγα ότι ένα κορίτσι, όμορφο και με ταλέντο καταπώς λέγανε οι ειδικοί, δουλεύει σε κάθε είδους δουλειά του «ποδαριού», «τηγανίζεται» στον ήλιο 11 ώρες να μοιράζει φυλλάδια, για να μαζέψει 700-1.000 ευρώ, να πληρώσει τον δημοσιοσχετίστα που την έχει «αναλάβει», για να βγάλει μια φωτογραφία μπροστά σε οποιοδήποτε κόκκινο χαλί! Ακριβολογώ. Μόνο μία φωτογραφία και μόνη της.
Αυτά προς το παρόν από την Πόλη των Αγγέλων. Την στιγμή που ετοιμάζομαι για την «αποστολή» του κειμένου, ακούω για ακόμη μια φορά το ελικόπτερο της αστυνομίας καθώς οι αεροπεριπολίες είναι συνεχείς. Το πιο συχνό φαινόμενο είναι να πιαστούν «στα πιστολίδια» δυο εκνευρισμένοι οδηγοί που έχουν εγκλωβιστεί στο μποτιλιάρισμα.
Καλημέρα ή Καληνύχτα, γιατί όλα είναι σχετικά…