ΕΝΑ ΞΕΝΟ ΣΩΜΑ ΣΤΟ ΚΙΝΑΛ

Η καθαίρεση του Ανδρέα Λοβέρδου από την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του ΚΙΝΑΛ ανοίγει τον δρόμο για εξελίξεις που αφορούν στον ίδιο, είτε εντός είτε εκτός κόμματος.

Η υποβόσκουσα εδώ και καιρό σύγκρουση της προέδρου του ΚΙΝΑΛ Φώφης Γεννηματά με τον μέχρι πρότινος κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, πρώην υπουργό και από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη του χώρου Ανδρέα Λοβέρδο, οδήγησε στην καρατόμησή του από την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του κόμματος, με άγνωστες μέχρι στιγμής προεκτάσεις για το μέλλον της σχέσης τους. Αυτό δεν μένει ανεπηρέαστο και από το έντονο φλερτ που υπάρχει με τη Νέα Δημοκρατία και το κυβερνητικό επιτελείο, και μάλιστα σε σημείο τέτοιο ώστε πολλοί να προεξοφλούν τη συνεργασία του με το πάλαι ποτέ αντίπαλο στρατόπεδο «είτε πριν, είτε μετά τις επόμενες εκλογές όποτε αυτές γίνουν».

Οι… σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι 

«Το πολιτικό εκτόπισμα και η κοινοβουλευτική επάρκεια του Ανδρέα είναι αδιαμφισβήτητα. Όμως αυτό αν δεν λειτουργεί υπέρ του κόμματος δίνει μηδέν αποτέλεσμα», σχολίαζε σιβυλλικά έμπειρο στέλεχος του ΚΙΝΑΛ για την απομάκρυνση του κ. Λοβέρδου από την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του κόμματος.

Η αλήθεια είναι ότι τους τελευταίους μήνες εκφράζονταν παράπονα από συναδέλφους του αλλά και στελέχη του κόμματος για τον τρόπο που ασκούσε τα κοινοβουλευτικά καθήκοντά του και κατά πόσο βρισκόταν εντός κομματικής γραμμής, στοιχείο απαραίτητο για το πρόσωπο του κόμματος στη Βουλή. Και φέρνουν για παράδειγμα τη θέση του κ. Λοβέρδου στο προωθούμενο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για τη συνεπιμέλεια τέκνων από τους δυο γονείς, μια πρωτοβουλία της κυβέρνησης στην οποία τάχθηκε υπέρ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος παρά την αντίθετη άποψη του τομέα Ισότητας του ΚΙΝΑΛ και πριν εκφέρει άποψη η ίδια η πρόεδρος, Φώφη Γεννηματά.

Από το περιβάλλον της προέδρου χρεώνονταν στον κ. Λοβέρδο και διαρροές σε βάρος της, με φόντο τη διεκδίκηση της αρχηγίας στις εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου, όπως και οι προετοιμασίες του για στήσιμο πανελλαδικού μηχανισμού, σε βάρος της άσκησης του έργου του. Κάποιοι, μάλιστα, το πηγαίνουν και πιο μακριά, θεωρώντας ότι πίσω από τη δημιουργία πυρήνων ανά περιοχές από την πλευρά του κ. Λοβέρδου, κρύβεται και «γαλάζιος» δάκτυλος σε ένα πλαίσιο παρασκηνιακής συνεργασίας, που μπορεί να έρθει στο προσκήνιο όποτε το ευνοήσουν οι συγκυρίες. Στο ίδιο πνεύμα εντάσσεται και η προ διμήνου δήλωση του Πατρινού πολιτικού σχετικά με την υποστήριξη Μητσοτάκη στην υποψηφιότητα της Άννας Διαμαντοπούλου για τη γ.γ. του ΟΟΣΑ. «Η Άννα προτείνεται από τον Κυριάκο για ΓΓ του Ο.Ο.Σ.Α. Τελικά συγκυβερνάμε με τη ΝΔ αλλά με ευθύνη κάποιων δεν το ξέρουμε», είχε πει τότε, για να εισπράξει την αποδοκιμασία από την ηγεσία του κόμματος. Δυσφορία υπήρξε και σε όσες περιπτώσεις ο βουλευτής προσωποποιούσε τις επιθέσεις στον Αλέξη Τσίπρα, με αφορμή την εμπλοκή του ονόματός του στην υπόθεση Novartis, ξεπερνώντας τα όρια, όπως τους χαρακτηρισμούς στο παρελθόν «αρχισυμμορίτη» ή πιο πρόσφατα και μέσω του βιβλίου που συνέγραψε πως ήθελε να τον γρονθοκοπήσει, στάση η οποία δεν συνάδει με το ήθος του κινήματος κατά την ηγεσία του κόμματος.

Όλα, βέβαια, καταλήγουν στην απόφαση του κ. Λοβέρδου να κατέλθει υποψήφιος για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, μια απόφαση η οποία ήρθε να επιβαρύνει τις σχέσεις του με την κα Γεννηματά. Κύκλοι της προέδρου σημειώνουν ότι ο ίδιος ο κ. Λοβέρδος, βλέποντας τις δημοσκοπήσεις να τον εμφανίζουν ψηλά στις προτιμήσεις των εν δυνάμει ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ, προχωρούσε σε σχέδια για το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η εσωκομματική διαδικασία και ποιες θα ήταν οι συμμαχίες στον ενδεχόμενο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών.

Σχέσεις με διακυμάνσεις

Η σχέση Γεννηματά-Λοβέρδου έχει περάσει από σαράντα κύματα τα τελευταία χρόνια, πριν η συνύπαρξη γίνει δύσκολη τους τελευταίους μήνες.

Από τους πρωτοκλασάτους υπουργούς στις τελευταίες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αλλά και της συγκυβέρνησης, ο Ανδρέας Λοβέρδος διεκδίκησε την αρχηγία του Κινήματος, αλλά έχασε από τη σημερινή πρόεδρο το 2015. Είχε προηγηθεί η εξορία του από τα του σοσιαλιστικού κινήματος λόγω της διαγραφής του από τον Ευάγγελο Βενιζέλο το 2012, η ίδρυση ενός φορέα και ενός κόμματος χωρίς ιδιαίτερη απήχηση, και η επιστροφή του στο ΠΑΣΟΚ πάλι επί ημερών Βενιζέλου, το 2014, υπουργός Παιδείας όντας στη συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία.

Φαίνεται ότι από εκείνη την εποχή είχαν ανοίξει οι δίαυλοι επικοινωνίας με το «γαλάζιο» στρατόπεδο, για τους οποίους τον κατηγορούν σήμερα οι σύντροφοί του. Άλλωστε, για όσους πιστεύουν στην αυτόνομη πορεία του ΚΙΝΑΛ, στην παρουσίαση διαφορετικής πολιτικής πρότασης και στην αντιπαράθεση τόσο απέναντι στην κυβέρνηση όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ, κινήσεις ταύτισης είτε με τους μεν είτε με τους δε, δίνουν λάθος μηνύματα στην κοινωνία και συντείνουν στο κλίμα εσωστρέφειας.

Στην πρώτη δημόσια παρέμβασή του, μετά την καθαίρεσή του από την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του κόμματος, ο κ. Λοβέρδος επανέλαβε αυτά που προκαλούν δυσαρέσκεια στην ηγεσία. «Αν το τρίτο κόμμα δεν μεγαλώσει, μοιραία θα βρεθεί μπροστά στο δίλημμα με ποιον θα πάει και, αν επιλέξει να μην πάει με κανέναν, θα είναι ένα κόμμα που δεν επηρεάζει τίποτα και θα εκτιμάται απλώς ότι έχει ωραίες απόψεις, όπως το ΚΚΕ. Διαφορετικά θα έχει την τύχη του Ποταμιού και θα γίνει έρμαιο του πού θα πάει», είπε στον ραδιοφωνικό σταθμό του «Θέματος», υπενθυμίζοντας για ακόμα μια φορά ότι μπορεί ο ιδεολογικός αντίπαλος να είναι η Νέα Δημοκρατία, όμως «υπαρξιακός μας αντίπαλος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να μας καταπιεί». Με αφορμή και αυτήν την τοποθέτηση, πηγές από το ΚΙΝΑΛ μάς υπενθύμισαν και την παρουσία του δίδυμου Αντώνη Σαμαρά-Ευάγγελου Βενιζέλου στην παρουσίαση του βιβλίου του κ. Λοβέρδου «Απόπειρα Δολοφονίας».

Διχασμένα τα στελέχη

Για την απομάκρυνση Λοβέρδου θέση πήραν αρκετά από τα στελέχη του κόμματος. Η ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή και η βουλευτής Νάντια Γιαννακοπούλου τάχθηκαν στο πλευρό του κ. Λοβέρδου με δηλώσεις τους, ενώ ο ευρωβουλευτής και υποψήφιος για την αρχηγία του ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης είπε ότι ναι μεν η πρόεδρος μπορεί να αλλάζει τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, όμως όταν ένας αντίπαλος χώρος, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, βυθίζεται στην εσωστρέφεια είναι λάθος «να στρέφουμε τον προβολέα της δημοσιότητας προς τη δική μας πλευρά». Από την άλλη πλευρά, στελέχη που πρόσκεινται στην κα Γεννηματά, όπως οι κ. Πρωτόπαππας και Όθωνας, ξεκαθάρισαν ότι η αλλαγή κοινοβολευτικού εκπροσώπου, ιδίως μετά από 5,5 χρόνια, είναι στο χέρι του προέδρου. «Όταν θέλεις να κάνεις μια πολιτική, ειδικά όταν θέλεις να αναπτύξεις καλύτερα μια στρατηγική την οποία έχεις, θα πρέπει σε αυτή την περίπτωση ό,τι επιλέγεις, εφόσον τον επιλέγεις εσύ τον εκπρόσωπό σου, ο εκπρόσωπός σου να εκφέρει κατά τον καλύτερο τρόπο αυτή τη γενική στρατηγική την οποία εσύ επιθυμείς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν ικανά τα άλλα στελέχη, ίσα-ίσα που ο Λοβέρδος είναι ικανότατο στέλεχος», είπε ο κ. Πρωτόππαπας, ενώ ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου της κας Γεννηματά, αφήνοντας αιχμές για τις παρεκκλίσεις Λοβέρδου, είπε ότι «ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, λειτουργεί ως αναπληρωτής και εκφραστής της πολιτικής γραμμής του Προέδρου στη Βουλή. Για αυτό και ως “αντ’ αυτού” ορίζεται ως προσωπική επιλογή και απόφαση του εκάστοτε Προέδρου. Δεν είναι καθόλου παράδοξο να υπάρχουν εναλλαγές ρόλων με αξιοποίηση όλων των στελεχών κατά περιόδους. Μόλις πρόσφατα άλλωστε έκαναν ανάλογες αλλαγές κοινοβουλευτικών εκπροσώπων τόσο ο κ. Μητσοτάκης όσο και ο κ. Τσίπρας», κατέληξε ο κ. Όθωνας.