ΕΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΕ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΕΙΣ

Την Πέμπτη τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποδέχθηκαν ο μεν στο Μέγαρο Μαξίμου, ο δε στην Κουμουνδούρου ομάδα μαθητών που κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Ολυμπιάδα Ρομποτικής. Οι ταλαντούχοι μαθητές ηλικίας από 13 έως 16 ετών σχεδίασαν, κατασκεύασαν και προγραμμάτισαν ένα ρομποτικό μπαστούνι για τη διευκόλυνση των μετακινήσεων ατόμων με προβλήματα όρασης. Τα παιδιά κατάφεραν να σχεδιάσουν ένα μπαστούνι κατάλληλο για εξωτερικούς χώρους, ικανό να αναγνωρίζει εμπόδια και τη θέση τους, να προστατεύει το κεφάλι του χρήστη από εμπόδια και να επικοινωνεί με τα φανάρια των πεζών ενημερώνοντας τον χρήστη αν είναι πράσινα ή κόκκινα, ενώ διαθέτει και Bluetooth. Αξιοποίησαν την τεχνολογία για το κοινό καλό με μια εφεύρεση που διευκολύνει τη ζωή των ανάπηρων συμπολιτών μας, και μπράβο τους…

Το μυαλό μου όμως έτρεξε σε κάτι άλλα παιδιά, που σπάνια έχουν συναντήσεις με πολιτικούς αρχηγούς, στους 277 τροφίμους των Φυλακών Ανηλίκων Αυλώνα. Για καιρό στη δημόσια σφαίρα, κάποιοι από εμάς επικρίναμε την κυβέρνηση για τις ανισότητες που προκαλεί εκ των πραγμάτων η τηλεκπαίδευση λόγω έλλειψης σύνδεσης στο διαδίκτυο ή τεχνολογικού εξοπλισμού. Μιλήσαμε για τον πιτσιρικά που έκανε μάθημα στο κρεοπωλείο των παππούδων του για να έχει ίντερνετ, για τους μικρούς στην κοινότητα Πεύκης στην Ηλεία που έκαναν μάθημα στην αυλή του καφενείου με δύο κινητά στηριγμένα σε κολοκύθες, για την πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 91ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας όπου φοιτούν τα δύο από τα τρία ανήλικα παιδιά μονογονεϊκής οικογένειας να μαζέψουν χρήματα για να επανασυνδεθεί το ρεύμα της οικογένειας ώστε τα παιδιά να μην αποκλείονται από τη μαθησιακή διαδικασία, για την τραγική έκκληση γονέα στη Ροδόπη να περάσει ο υπάλληλος σε μία ώρα να κόψει το ρεύμα γιατί το παιδί του έκανε μάθημα εκείνη την ώρα…

Δεν μιλήσαμε, ούτε που μας πέρασαν από το μυαλό, οι 277 μαθητές των Φυλακών Ανηλίκων Αυλώνα. Ίσως γιατί στο μυαλό μας η ιδιότητα του τροφίμου τα υπερκαλύπτει όλα, όσο ευαίσθητες κι αν θεωρούμε κάποιοι από εμάς τις κεραίες μας ώστε να «πιάνουν» τέτοια θέματα.

Ευτυχώς όμως, υπάρχει ο Πέτρος Δαμιανός, ο διευθυντής του Σχολείου των Φυλακών Ανηλίκων Αυλώνα, ένας σπάνιος δάσκαλος, ένας σπάνιος άνθρωπος που θέλησε να διορθώσει την αδικία. Και τα κατάφερε. 

Τα παιδιά που κρατούνται στις φυλακές Αυλώνα δεν είχαν πρόσβαση σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές ώστε να κάνουν τηλεκπαίδευση, καθώς δεν επιτρέπονται οι υπολογιστές στα κελιά. «Η σκέψη μου ήταν να δημιουργήσουμε ένα κανάλι εσωτερικό που να συντονίζεται με τις τηλεοράσεις που υπάρχουν στα κελιά και να μεταδίδουμε μαθήματα», είπε μιλώντας στην κα Λουπάκη και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο». Και τα κατάφερε.

Σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, μας ενημέρωσε ότι οι εκπαιδευτικοί «γράφουν» συνεχώς μαθήματα, γιατί τεχνικό ζήτημα δεν επιτρέπει τη live αναμετάδοση, αλλά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από τις τηλεοράσεις των κελιών οι μαθητές θα μπορούν να παρακολουθούν τα μαθήματά τους.

Το κανάλι τους, ο κ. Δαμιανός το βάφτισε «Προσπαθώντας TV», όνομα δανεισμένο από την εφημερίδα που εκδίδουν οι μαθητές. Ο Πέτρος Δαμιανός τα κατάφερε, σε συνεργασία με τα συνεργεία του κέντρου κράτησης και με ένα δανεικό μηχάνημα από το ηλεκτρολογικό κατάστημα μέχρι να έρθει το καινούργιο που έχουν παραγγείλει.

Μιλώντας στο ίδιο ραδιόφωνο είπε: «Τώρα το καταφέραμε και σκέφτομαι ήδη το επόμενο βήμα. Σκέφτομαι ότι θα μπορούσε να επεκταθεί στα σχολεία όλων των φυλακών. Σκέφτομαι ότι θα μπορούσαμε να το λειτουργούμε και Σαββατοκύριακο ως κανάλι πολιτισμού, εγκεκριμένο φυσικά από το Υπουργείο. Να βλέπουν τα παιδιά ταινίες, εκπαιδευτικά ντοκιμαντέρ… να είναι ένα παράθυρο στη ζωή».

Το βλέμμα και το πνεύμα του δασκάλου κ. Δαμιανού μπορεί να ξεπεράσει τον ψηλότερο ηλεκτροφόρο φράχτη, τα τσιμέντα και τις καγκελόπορτες. Ο κ. Δαμιανός βλέπει πίσω από αυτά, ίσως να είναι η υπερδύναμή του. Ίσως να χρειαζόμαστε περισσότερους τέτοιους υπερήρωες, και όχι τους άλλους που πετάνε ή εκτοξεύουν φωτιές, ή έχουν λεπίδες στα χέρια…

Ίσως χρειαζόμαστε υπερήρωες δασκάλους, που μας ανοίγουν τα μάτια και μας θυμίζουν ότι όλες οι ζωές έχουν αξία.

Δάσκαλε, ευχαριστούμε! Καλά μαθήματα για τους μαθητές σας!