Trump Vs Musk: Η Αναμέτρηση που Αλλάζει την Ιστορία
Η σύγκρουση Τραμπ–Μασκ ξεπερνά την πολιτική. Είναι μάχη επιρροής, αφήγησης και εξουσίας. Μετά τα αρχεία Έπσταϊν, δεν υπάρχει επιστροφή.
Νωρίς το πρωί, στην οθόνη του laptop στήνουν γιορτή τα νέα της ημέρας, της εβδομάδας, του μήνα. Αχνιστός καφές και αγουροξυπνημένη διάθεση.
Πολιτικοί, διάσημες, διαφημίσεις, κείμενα με ενδιαφέρουσες και με αδιάφορες απόψεις. Και, ξαφνικά, ένα βίντεο που τα διαλύει όλα τα άλλα, με την πρώτη προβολή.
Ένα γαϊδουράκι στη Σαντορίνη, φορτωμένο μέχρι που τα πόδια του ραγίζουν και δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο τα κακοτράχαλα σοκάκια και τα σκαλοπάτια του νησιού. Κι ο άνθρωπος που το οδηγεί, ο… «γαϊδουράς», όπως τους αποκαλούν, να το χτυπάει με μια βέργα μεταλλική, βαριά, στο πρόσωπό του. Λες και είναι αμάξι που το βαράμε από τα νεύρα για να πάρει μπρος.
Δάκρυα πικρά και οργή, θλίψη και αηδία με κατέλαβαν. Πώς είναι δυνατό να συμβαίνει αυτό; Κανείς, καμιά δε βρέθηκε εκεί πέρα να πει, να κάνει κάτι; Αυτός ο άνθρωπος που χτυπά τα ζώα έχει καρδιά, γυρίζει στα παιδιά του, τ’ αγκαλιάζει;
Πρέπει να λάβει τέλος αυτό το αίσχος με την εκμετάλλευση των γαϊδουριών στη Σαντορίνη.
Οι τουρίστες που κατευθύνονται προς το όμορφο νησί φαντασιώνονται τις φυσικές ομορφιές που κόβουν την ανάσα, τις περατζάδες στην Καλντέρα και τις ξέφρενες νύχτες. Μία εικόνα, ωστόσο, που δεν περνά από το μυαλό τους είναι ένα κουρασμένο, αφυδατωμένο γαϊδούρι, με πονεμένα κόκαλα από τη μεταφορά υπέρβαρων τουριστών και ανοικτές πληγές που οφείλονται στα χαλινάρια.
Οι τουριστικοί οδηγοί, βέβαια, δεν μας τα λένε αυτά. Κι όμως, φτάνει κανείς να κατεβεί από το καράβι στο λιμάνι σου νησιού και, λίγο αργότερα, θα καταλάβει τι γίνεται εκεί πέρα. Οι γαϊδουράδες προσπαθούν να πείσουν τους επισκέπτες ότι ο προτιμότερος τρόπος για να φτάσουν στα απόκρημνα Φηρά είναι καβάλα πάνω σε ένα γαϊδούρι…
Ε, όχι, λοιπόν, δεν είναι!
Είναι ντροπή να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση σε ένα σημείο της Ελλάδας ειδυλλιακό, που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες από άλλες χώρες, είναι ντροπή σε αυτό το μέρος όπου ο πολιτισμός θα μπορούσε μόνο να ανατέλλει, να δύει κι αυτός, όπως ο όμορφος ήλιος στην Καλντέρα.
Μόνο που αυτού του είδους η δύση δεν είναι για φωτογραφία, αλλά για χλευασμό. Τέλος πια σε αυτό το μαρτύριο των ζώων! Έχουν ψυχή, μυαλό και κορμί που πονάει και υποφέρει. Μόνο τα μάτια τους να δει κανείς…
Η εκμετάλλευση αυτή την οποία υπόκεινται οι αθώες ψυχές οδηγεί πολλά από τα γαϊδουράκια να πέφτουν από μόνα τους από το γκρεμό, για να γλιτώσουν από τα μαρτύριά τους. Ό, τι συμβαίνει είναι μηνύσιμο και, όσα σθεναρά κείμενα κι αν υπάρχουν αναρτημένα, φαίνεται πως δεν αρκούν για να διορθωθεί η κατάσταση.
Για να είμαστε απολύτως σοβαροί, από μόνο του αυτό που συμβαίνει στη Σαντορίνη, είναι επαρκής λόγος για να μην ξαναπατήσει κανείς που σέβεται τον εαυτό του το πόδι του ξανά στο νησί. Και τότε, να δούμε αν θα ταρακουνηθούν οι αρχές του τόπου.
Τα χρήματα είναι για κάποιους πιο σημαντικά από τα ζωντανά πλάσματα αυτού του πλανήτη που έχουν δικαιώματα και αξία.
Τι κάνει το αρμόδιο υπουργείο, οι τοπικοί φορείς, οι φιλοζωικές εταιρείες; Εμείς οι ίδιοι;
Πότε θα καταλάβετε ότι ένα κείμενο δεν είναι αρκετό για τα «γαϊδούρια» τους Σαντορινιούς; Ένα απλό share, μία θλιμμένη φατσούλα και η συνείδηση μας μια χαρά;;;
Δεν με νοιάζουν οι βρισιές και οι κατάρες με ένα σχόλιο στα social media. Προσωπικά, αποφάσισα να προβώ σε μηνύσεις και σας παρακαλώ να με ακολουθήσετε όλοι.
Ντροπή, Σαντορίνη! Ντροπή γιατί ΟΛΟΙ σας είστε μάρτυρες των μαρτυρίων και κανείς σας δεν νοιάζεται.