H ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ Τ. ΦΛΟΫΝΤ ΣΕ «ΛΟΥΠΑ»

Κατά τη διάρκεια της δίκης του Ντέρεκ Τσάβιν, του πρώην αστυνομικού της Μινεάπολη, ο οποίος κατηγορείται για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόυντ, ένα 13χρονο αγόρι πυροβολείται και πέφτει νεκρό από αξιωματικό του Σικάγο, την ώρα που έχει μάλιστα σηκώσει τα χέρια του ψηλά. Ένα περίπου 24ωρο μετά, στη Φλόριντα, οι αστυνομικοί πυροβολούν έναν 32χρονο άνδρα, ο οποίος, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της αστυνομίας, επεχείρησε να αρπάξει το teaser του ενός.

Κατά τη διάρκεια μιας ιστορικής δίκης για μία υπόθεση, η οποία πυροδότησε μία άνευ προηγουμένου κοινωνική έκρηξη, η αστυνομική βία καλά κρατεί και οι Αφροαμερικανοί συνεχίζουν να χάνουν τη ζωή τους με πρόσχημα την εγκληματικότητα. Οι δολοφονίες πολιτών στις Ηνωμένες Πολιτείες από μέλη των σωμάτων ασφαλείας δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Αρκεί να λάβει υπόψη του κανείς πως τον τελευταίο καιρό πάνω από 60 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους. Αφροαμερικανοί και Λατίνοι αποτελούν την πλειοψηφία των θυμάτων, ενώ από το Σάββατο μέχρι και σήμερα ο μέσος όρος δολοφονιών ανά ημέρα, με ευθύνη της αστυνομίας, είναι πάνω από τρεις.

Ο πόνος του θανάτου του Τζορτζ Φλόιντ «έχει χαραχτεί τη μνήμη μας, κι όμως η ιστορία συνεχίζει να επαναλαμβάνεται», δηλώνουν ακτιβιστές του κινήματος «Black Live Matters».

Την περασμένη εβδομάδα, το βίντεο της δολοφονίας του 13χρονου Άνταμ έκανε τον γύρο του διαδικτύου. Στις 30 Μαρτίου άλλη μία δολοφονία, στις 5 Απριλίου ένας 16χρονος σκοτώνεται ξανά από αστυνομικούς, ενώ ένας 17χρονος, αυτήν τη φορά, στις 12 Απριλίου στο Κνόξβιλ, πυροβολείται από την αστυνομία μετά από «λουτρό αίματος» στο γυμνάσιο της περιοχής.

Όλα αυτά τα περιστατικά αλλά και άλλα πολλά αποτέλεσαν πεδίο «τριβής» και εντός της δικαστικής αίθουσας κατά τη διάρκεια της δίκης τού Τσάβιν. Κοινωνικά κινήματα και φορείς της κοινωνίας των πολιτών κάνουν λόγο για τη διαιώνιση του θεσμικού ρατσισμού.

Οργή στη Μινεάπολη

Η Μινεάπολη «βράζει» κυριολεκτικά, καθώς δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τη δολοφονία του 20χρονου Ντόντε Ράιτ. Μία αστυνομικός φαίνεται να μπέρδεψε το teaser με το όπλο της, ενώ το γεγονός προκάλεσε την παραίτηση του αρχηγού της αστυνομίας της πόλης, Τιμ Γκάνον.

Μάλιστα, η δικηγόρος και μέλος της Επιτροπής Εποπτείας Συμπεριφοράς της Αστυνομίας, Άμπιγκαλ Κίρρα, δήλωσε ότι δεν είναι σαφές ακόμη γιατί οι αστυνομικοί τον σταμάτησαν. «Είναι άλλο ένα παράδειγμα ότι ένα αδίκημα του τίποτα είχε θανάσιμη κατάληξη», επεσήμανε.

Σημειώνεται ότι οι ομοσπονδιακοί και πολιτειακοί νόμοι επιτρέπουν σε αξιωματικούς της αστυνομίας να χρησιμοποιούν το όπλο τους, εφόσον υπάρχει «κίνδυνος» και διαπιστώνεται απειλή σε βάρος των ίδιων ή τρίτων προσώπων. Βέβαια, στην πλειοψηφία των περιστατικών που έχουν καταγραφεί, η πραγματικότητα μάλλον διαψεύδει τις αστυνομικές ενέργειες.

Ρατσισμός και αστυνομική βία

Σύμφωνα με τους "New York Times", από τα 64 περιστατικά, κατά τα οποία Αμερικανοί πολίτες έχασαν τη ζωή τους από αστυνομικά πυρά, σε 42 περιπτώσεις τα άτομα που πυροβολήθηκαν κατηγορήθηκαν ότι κρατούσαν όπλο. 12 περιπτώσεις αφορούσαν άτομα που αντιμετώπιζαν προβλήματα ψυχικής υγείας, ενώ 10 σχετίζονται με υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας. Βέβαια, αρκετοί υποστηρίζουν ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η δράση των αστυνομικών βασίζεται περισσότερο στην προκατάληψη παρά σε πραγματικούς κινδύνους.

Από το 2013 μέχρι και σήμερα, πάνω από 1.000 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από αστυνομικά πυρά, σύμφωνα με έρευνα της "Mapping Police Violence", μίας ερευνητικής ομάδας που εξετάζει τα περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Μάλιστα, η πλειοψηφία των θυμάτων είναι άνδρες, είτε Αφροαμερικανοί είτε Λατίνοι.

Επισημαίνεται ότι, παρόλο που τα βίντεο καταγραφής των περιστατικών και οι κάμερες των σωμάτων ασφαλείας δύναται να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο ελέγχου και να καταγράψουν τυχόν λάθη και καταχρήσεις εξουσίας, μόλις το 1,1% των αστυνομικών που πυροβολούν κατηγορούνται για δολοφονία ή ανθρωποκτονία. Μάλιστα, από το 2005, μόλις 140 μέλη των σωμάτων ασφαλείας συνελήφθησαν με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας. Από αυτούς οι 44 έχουν καταδικαστεί με αυστηρές ποινές, ενώ οι περισσότεροι «έπεσαν στα μαλακά». Παράλληλα, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν, ότι οι πυροβολισμοί συνήθως είναι δικαιολογημένοι.

Την ίδια ώρα, σε αρκετές περιπτώσεις, οι αστυνομικοί παραβιάζουν τον νόμο και δεν φέρουν μαζί τους τον προβλεπόμενο εξοπλισμό καταγραφής και τα διακριτικά τους. Το γεγονός αυτό είναι δεδομένο ότι διευκολύνει τα περιστατικά αυθαιρεσίας και κατάχρησης εξουσίας. Πριν από μία εβδομάδα, η οργή «ξεχείλισε» εκ νέου στους δρόμους της Μινεάπολη, μετά τη δολοφονία του νεαρού Αφροαμερικανού, μόλις 16 χιλιόμετρα από το σημείο δολοφονίας του Τζορτζ Φλόυντ. Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν, ζήτησε να υπάρξει ηρεμία, ενώ υποσχέθηκε ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη, κάνοντας λόγο για έναν τραγικό θάνατο. Κι όλα αυτά, τη στιγμή που επιβλήθηκε νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας, ενώ 4.000 στρατιώτες της εθνοφρουράς μπήκαν σε επιφυλακή. Τα συνθήματα «Φυλακίστε όλους τους ρατσιστές δολοφόνους αστυνομικούς», «Θα είμαι ο επόμενος;», «Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη», ηχούν ξανά στους δρόμους της πόλης, με τον μεγάλο αδερφό του δολοφονημένου Ράιτ να υποστηρίζει ότι «ο αδερφός μου έχασε τη ζωή του, επειδή οι αστυνομικοί γουστάρουν να τραβάνε τη σκανδάλη». Άραγε, θα υπάρξει δικαιοσύνη για τις τόσες χαμένες ψυχές; Το σίγουρο είναι ότι ο ρατσισμός στις ΗΠΑ καλά κρατεί, και αυτό στοιχίζει ανθρώπινες ζωές.