Trump Vs Musk: Η Αναμέτρηση που Αλλάζει την Ιστορία
Η σύγκρουση Τραμπ–Μασκ ξεπερνά την πολιτική. Είναι μάχη επιρροής, αφήγησης και εξουσίας. Μετά τα αρχεία Έπσταϊν, δεν υπάρχει επιστροφή.
Ξέρεις κάτι, φίλε μου, βαρέθηκα πια τα τελευταία 30 χρόνια ν’ ανακατώνουμε τα ίδια και τα ίδια θέματα, να τ’ αναδεικνύουμε, να γίνονται καταγγελίες, να βλέπω τίτλους όπως «Σοκαρισμένη η κοινή γνώμη», «Καταγγελίες για ελλείψεις φαρμάκων στα νοσοκομεία», «Χωρίς γιατρούς τα νησιά μας», και από δίπλα σε πιο μεγάλη φωτογραφία μια κορμάρα που λιάζεται σε κάποιον από αυτούς του παραδείσους του τρόμου για τους κατοίκους τους, που ακούνε στο όνομα Φολέγανδρος, Σίφνος, Καστελόριζο, Σύρος, Κεφαλονιά, Κύθηρα, Λειψοί...
Σιχαίνομαι πια τις αναρτήσεις και τις selfie με όποιους θέλουμε να δείχνουμε παραδεισένιες «γωνιές» της χώρας, της γειτονιάς μας, της Αθήνας, του Πειραιά, της Δράμας, της Σπάρτης, της Μήλου, της Λάρισας, όταν παραδίπλα ξεψυχάνε πλάσματα, άνθρωποι και ζώα, από έλλειψη βασικών υποδομών πρόνοιας.
Και μη μου πείτε γιατί τοποθετώ τα ζώα στο ίδιο κείμενο με τους ανθρώπους: μα διότι ο πολιτισμός μιας χώρας κρίνεται από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, σε εκείνους με ειδικές ανάγκες και στα ζώα.
Τη χώρα τη ρήμαξαν. Τέλος! Το πλιάτσικο δεν πήρε πέντε χρόνια, γίνεται με συνέπεια τα τελευταία 33 χρόνια από επίορκους κρατικούς λειτουργούς και εκείνους που εμείς ψηφίσαμε για να διαχειριστούν δημόσιο χρήμα. Το παρακράτος λειτούργησε τέλεια και εμείς χειροκροτούσαμε ή φουσκώναμε μπαλόνια.
Η χώρα λεηλατήθηκε από εξουσιοφρενείς σε συνδυασμό με ανθρώπινους χαρακτήρες που τοξινώθηκαν από τις επιδοτήσεις που πήραν ΔΗΘΕΝ για να βοηθήσουν την καλλιέργεια, ΔΗΘΕΝ για να βοηθήσουν τα αδέσποτα, ΔΗΘΕΝ για να φτιάξουν σχολεία, ΔΗΘΕΝ για να εκσυχρονίσουν νοσοκομεία, ΔΗΘΕΝ για να δημιουργήσουν υποδομές που θα μπορούσαν σήμερα –αν η ανηθικότητα δεν εξαπλωνόταν με την ίδια ταχύτητα της πανούκλας ή του τύφου– να μας προσέφεραν το δικαίωμα σ’ έναν αξιοπρεπή θάνατο...
ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΙΑ... Εκτός και αν ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ενδιαφερθούν για να μην τουμπανιάζουν οι νεκροί στα πεζοδρόμια.
Λοιπόν, όσοι συνεχίζουν να εργάζονται σε αυτήν τη χώρα με συνέπεια, για τα 500 ευρώ τον μήνα ή και χωρίς αυτά, για να διαχειριστούν τον πόνο, την αρρώστια, την εγκατάλειψη, τα καιρικά φαινόμενα, την ανέχεια, την κακοποίηση, τα θύματα βίας, τους άστεγους, τους πρόσφυγες, τους Έλληνες ανήμπορους από κατάθλιψη που βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να έχουν πέσει σε υπόνομο (διαβάστε τα νέα για τις επικουρικές, για τα ταμεία, για τις συντάξεις, για τη φορολογία) είναι ή άγγελοι ή εξώκοσμα πλάσματα που τα γονίδιά τους είναι διαφορετικά από των πολλών.
Οι δημαρχαίοι στα νησιά οδηγούν οι ίδιοι τα ασθενοφόρα γιατί δεν έχουν οδηγούς. Οι γιατροί που πάνε στα νησιά-παραδείσους είναι «γιατροί του κόσμου» ή γιατροί «πρόσκοποι». Οι γιατροί-γιατροί που πάνε για αγροτικό δεν έχουν βαμβάκια, ράμματα, μηχανήματα, εργαλεία, φάρμακα. Οι μονάδες εντατικής, που κάποιοι δώρισαν στους τόπους τους για να μην ξεψυχάνε βρέφη ή παιδιά περιμένοντας ελικόπτερα, δεν λειτουργούν γιατί δεν υπάρχει προσωπικό. Τα ΤΕΙ που δημιουργήθηκαν για να σπουδάσουν τα παιδιά μας, είχαν απλήρωτους - ομήρους του καθηγητές τους για ένα χρόνο, μπορεί και παραπάνω, μέχρι που με τα πολλά κλείσανε κάμποσα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Οι πιλότοι που αναχαιτίζουν κάθε μέρα είμαι σίγουρη ότι με τα λεφτά που παίρνουν δεν μπορούν να πληρώσουν καν τον ΕΝΦΙΑ του πατρικού τους. Τα χρήματα που δόθηκαν από την Ε.Ε. σε όλους τους δήμους για τ’ αδέσποτα πού πήγαν; Πώς λειτουργούν και με ποιες συνθήκες τα κυνοκομεία; Ποιοι τρέχουν για να λυτρώσουν πλάσματα που εγκαταλείπονται, κακοποιούνται και τριγυρνάνε σαν φαντάσματα; Εθελοντές! Πώς δουλεύουν οι γιατροί στα δημόσια νοσοκομεία και οι νοσηλευτές; Με ποιες συνθήκες; Εθελοντικά και γιατί θεωρούν αυτό που κάνουν λειτούργημα.
(Ένα πολύ θετικό που έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα είναι το ότι με τον αριθμό του ΑΜΚΑ και μόνο μπορεί κάποιος να έχει περίθαλψη.) Ποια περίθαλψη; Αυτή που με ηρωικό τρόπο προσφέρουν νοσοκόμες, τραυματιοφορείς, γιατροί, διοικητικοί για έναν μισθό που δεν φτάνει για τρία σούπερ μάρκετ τον μήνα.
Τι κάνουμε; Ευγνωμονούμε κατ’ αρχάς κάθε άνθρωπο που έχει μείνει ακόμη να προσφέρει στους ανήμπορους. Συνειδητοποιούμε ότι έχουμε πτωχεύσει και ότι κανένας δεν μπορεί να διαχειριστεί το χάος. Απαιτούμε με κάθε τρόπο και μέσο να μάθουμε ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ και να γυρίσουν πίσω. Τους υπεύθυνους δεν θέλω να τους βάλουν φυλακή. Να τους αναγκάσουν να προσφέρουν εθελοντική εργασία. Για την ερήμωση μιας ολόκληρης χώρας και τον αφανισμό ενός ολόκληρου λαού, το σύστημα «δεν ξεπλένεται» επειδή φυλάκισε έναν Άκη.
Τα τελευταία 33 χρόνια… το μόνο που γίνεται στο γούπατο που ζούμε, είναι μια απέραντη λεηλασία της ζωής και των ονείρων μας.
Τη «Φολέγανδρο» και κάθε Φολέγανδρο τη θυμόμαστε 15 μέρες τον χρόνο, όταν κάποιες με χείλια «ροφού» και μεγάλα στήθη θ’ ανεβάσουν φωτογραφίες στο instagram. Ναι, είμαι και θυμωμένη και απογοητευμένη και σε κατάθλιψη, όπως και το 80% όσων από μας ήθελαν να είναι «εντάξει στις υποχρεώσεις τους».
Αν δεν υπάρξει τρόπος να γυρίσουν πίσω τα λεφτά, όσο υπάρχουν εθελοντές, τα μωρά που βρίσκονται πεταμένα στα σκουπίδια μπορεί και να σωθούν, οι γέροντες που δεν έχουν συγγενείς μπορεί και να μην αφυδατωθούν, τα παιδιά στα νησιά μπορεί και να μάθουν ιστορία και αριθμητική. Όσο υπάρχουν εθελοντές…