Trump Vs Musk: Η Αναμέτρηση που Αλλάζει την Ιστορία
Η σύγκρουση Τραμπ–Μασκ ξεπερνά την πολιτική. Είναι μάχη επιρροής, αφήγησης και εξουσίας. Μετά τα αρχεία Έπσταϊν, δεν υπάρχει επιστροφή.
«Κλάετ’ ω ’βολοστάται, αυτοί τε και ταρχαία και τόκοι τόκων», αναφωνεί ο Αριστοφάνης στις «Νεφέλες». Δηλαδή, «Κλάψτε, δανειστές, κι εσείς και τα λεφτά σας και οι τόκοι των τόκων».
«Κλάψτε, Έλληνες», θα παραφράζαμε σήμερα την ιαχή του σπουδαίου κωμωδιογράφου της αρχαιότητας. «Κλάψτε κι εσείς, και τα λεφτά σας και οι τόκοι των τόκων… Κλάψτε, γιατί δεν θα τα ξαναδείτε…»
Ο δανεισμός δεν είναι σημερινή υπόθεση. Από την εποχή που ήλθε το χρήμα στη ζωή των ανθρώπων για την αποτίμηση προϊόντων και εργασίας, εμφανίστηκαν οι αργυραμοιβοί και οι τράπεζες. Και αυτό για να διευκολύνονται όλοι στις όποιες δυσκολίες. Σήμερα, στον σύγχρονο κόσμο δεν συμβαίνει το ίδιο. Οι τράπεζες είναι πλέον πιστωτικά ιδρύματα, κάτι που δεν συνέβαινε στην αρχαιότητα. Ο Κικέρων δανείστηκε για να πληρώσει τα έξοδα του γιου του κατά την παραμονή του στην Αθήνα. Μέχρι εκεί.
«Πολύ γνωστός τραπεζίτης των πρώτων δεκαετιών του 4ου αι. ήταν ο Πασίων, δούλος κι αυτός, στον οποίο τα αφεντικά του, αφού τον απελευθέρωσαν, πούλησαν (ή νοίκιασαν) την τράπεζά τους. Αύξησε τη ρευστότητα των κεφαλαίων της τράπεζας, διεύρυνε τον κύκλο των εργασιών της και εισήγαγε ορισμένες καινοτομίες στο όλο τραπεζικό σύστημα της εποχής. Εξαιτίας των δωρεών του προς το αθηναϊκό κράτος απέκτησε τελικά πολιτικά δικαιώματα. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι και αυτός, όταν αποσύρθηκε για λόγους υγείας από τη δουλειά, νοίκιασε για λίγα χρόνια την επιχείρησή του στον δούλο του Φορμίωνα, τον οποίο και απελευθέρωσε. Και ο Φορμίων, αφού κατάφερε να ανοίξει δική του τράπεζα, έκανε μια πολύ πετυχημένη καριέρα τραπεζίτη, κερδίζοντας και αυτός τα δικαιώματα του αθηναίου πολίτη», αναφέρει ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας Μιχάλης Τιβέριος, επισημαίνοντας την τιμιότητα των τότε τραπεζιτών, καθώς δάνειζαν χωρίς υποθήκες, μόνο για διευκόλυνση των πολιτών, με έναν πολύ μικρό τόκο. Κι όμως, ο Αριστοφάνης τους έψεγε. Σήμερα, αν ζούσε σήμερα, τι θα τους… έσουρνε; Διότι όπως καταλαβαίνεις ποιος να τους σούρνει και τι?
Όταν το 99% του Ελληνικού Τύπου μας παρουσιάζει κάθε φορά, την «τέλεια κυβέρνηση των συγχαρητηρίων»? Όταν το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού Τύπου βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία?
Ποιος είναι όμως ο ρόλος των σημερινών τραπεζών, τελικά;
Μα να δανείζουν τον πολίτη.
Ορίστε; Τον πολίτη; Καλό!!! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις?
Οι τράπεζες δανείζουν σήμερα μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικούς, ΜΜΕ και κόμματα. Διεθνώς. Οι πολίτες έχουν πάει στην μπάντα, κι ας διαλαλούν κάποια πολιτικά χείλη «μαζί τα φάγαμε».
Η έκπληξη ωστόσο βρίσκεται αλλού: στο ότι η σύγχρονη Ελλάδα έχει μία ακόμη πρωτιά στον δανεισμό των κομμάτων, αφού, όπως διαβάζουμε στο doctv.gr, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ βρίσκονται πρώτα στον πίνακα που δημοσίευσε το «Political Party Balances», και που αφορά τα έτη 2017-2019. Συγκεκριμένα περιλαμβάνει στοιχεία από 30 κόμματα, σε 5 χώρες της Ευρώπης (Ελλάδα, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ολλανδία) και αφορά στο ύψος των τραπεζικών δανείων που έχουν ως υποχρεώσεις τα κόμματα στις χώρες αυτές.
Όπως δείχνει και το γράφημα του Jo Di Graphics (που αναδημοσιεύουμε):
Η ΝΔ χρωστάει 309 εκατ. ευρώ (2019)
Το ΠΑΣΟΚ χρωστάει 254 εκατ. ευρώ (2018).
Το γερμανικό SPD βρίσκεται τρίτο στη σειρά, και με μεγάλη διαφορά, με 48,2 εκατ. ευρώ. Στις θέσεις 4 και 5, ακολουθούν δύο ισπανικά κόμματα (PSOE: 40,2 εκατ. ευρώ και PP: 22,5 εκατ. ευρώ).
Όσο για τις τράπεζες; Πρωτοστατούν οι:
Εθνική, Πειραιώς, Eurobank και Attica.
To ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι ειδικά η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ δεν εξυπηρετούν τα τραπεζικά τους δάνεια, με αποτέλεσμα το χρέος τους να αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο. Και σχεδιάζουν… κούρεμα χρέους!!!
Πέρα όμως από τα τραπεζικά δάνεια των αστικών κομμάτων της χώρας μας, υπάρχουν και οι επιχορηγήσεις. Kι εδώ ο μεγάλος τραγέλαφος, καθώς παίρνουν κρατική επιχορήγηση σύμφωνα με τα αποτελέσματα των προηγούμενων εκλογών. Το μεγάλο μπάχαλο! Ας θυμηθούμε πού βρισκόταν το ΠΑΣΟΚ και πού κατέληξε.
Κι όμως, οι κρατικές επιχορηγήσεις δεν το έλαβαν αυτό υπ’ όψιν τους, εκείνα τα πρώτα μνημονιακά χρόνια.
Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ B΄ 1024 στις 24.03.2020, τα κόμματα χρηματοδοτήθηκαν από τον κρατικό κορβανά ως εξής:
A/A | ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ | ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ | ΚΡΑΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ |
---|---|---|---|
1. | ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ | 4.229.819,42 | 845.963,89 |
2. | ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ | 3.414.412,36 | 682.882,48 |
3. | ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ (Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑ.ΣΟ.Κ.), Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών (ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ.), Ένωση Δημοκρατικής Εθνικής Μεταρρύθμισης (Ε.Δ.Ε.Μ.) | 121.112,58 | 224.222,52 |
4. | ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ | 847.320,35 | 169.464,06 |
5. | ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ - ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ | 690.791,15 | 138.158,23 |
6. | ΜέΡΑ25 | 571.544,14 | 114.308,82 |
7. | ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ | 234.375,00 | 46.875,00 |
8. | ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ-ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ | 70.312,50 | 14.062,50 |
9. | ΠΟΤΑΜΙ | 70.312,50 | 14.062,50 |
ΣΥΝΟΛΑ | 11.250.000,00 | 2.250.000,00 |
Με την υποσημείωση ότι η κρατική επιχορήγηση για τη Χρυσή Αυγή προς το παρόν παρακρατείται, βλέπουμε τα Σύνολα και αναρωτιόμαστε σε ποιο ευνομούμενο κράτος ζούμε…
Όπως επίσης αναρωτιόμαστε γιατί τόσα χρήματα στα κόμματα… Τι τα κάνουν; Πού τα θάβουν; Μιλάμε αόριστα για τα κόμματα. Λες και δεν υπάρχουν ευθύνες προσωπικές για αυτή την τεράστια κλοπή, δεν υπάρχουν ονόματα που θα έπρεπε να απολογηθούν στη Δικαιοσύνη.
Μιλάμε για κρατικά χρήματα, δηλαδή του υπερφορολογημένου πολίτη. Ε, και λοιπόν; Απρόσωπες εταιρείες είναι.
Στον αντίλογο υπάρχει η δικαιολογία ότι αυτό συμβαίνει για να μην είναι υποχρεωμένα να στραφούν σε ιδιώτες για χορηγία, κάτι που σημαίνει ότι θα υπάρχει κίνδυνος παρεκτροπής. Μα και με το ισχύον καθεστώς σημειώθηκαν τέτοια φαινόμενα (βλ. περίπτωση Μαντέλη), αλλά δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανείς.
Η ουσία είναι ότι όλα τα κόμματα δανείζονται και επιχορηγούνται, χωρίς όρους. Και χωρίς απολογισμό για το πού πηγαίνουν τα εκατομμύρια αυτά.
Και όπως έλεγε η αξέχαστη Μαλβίνα Κάραλη, «κυβέρνηση που λυσσά να κρατηθεί στην εξουσία σε χώρα πτωχευμένη, είτε έχει ακόμα περιθώρια να φάει… είτε φοβάται τη φυλακή. Καρατσεκαρισμένο…»