ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

Η αγάπη καλλιεργείται αλλά και απελευθερώνεται από μέσα. Δεν μαθαίνουμε τόσο να αγαπάμε, αλλά θυμόμαστε την αγάπη. Μπορούμε να αγαπάμε, όταν απομακρύνουμε τον φόβο, την προσκόλληση και την άγνοια, που μας εμποδίζουν να βιώνουμε την αγάπη, που ήδη υπάρχει μέσα μας.

Καλύτερα όμως να απελευθερωνόμαστε από τα συναισθήματα έπαρσης ή ενοχής, όταν μπορούμε ή δεν μπορούμε να αγαπάμε. Όταν αγαπάμε, δεν αξίζουμε περισσότερο ούτε μας αγαπάει ο Θεός περισσότερο, απ’ ό,τι όταν δεν αγαπάμε. Δεν είναι θέμα καλού/κακού, αλλά μάλλον άγνοιας/σοφίας. Είναι θέμα υποδούλωσης στον φόβο και στους προγραμματισμούς ή απελευθέρωσης από τις λανθασμένες αντιλήψεις και το φόβο.

Η πραγματική ελευθερία είναι η ελευθερία να είμαστε ευτυχισμένοι και να νιώθουμε αγάπη, άσχετα με το τι συμβαίνει και με το τι κάνουν οι άλλοι.

Πώς να περιγράψουμε την αγάπη;

Το να περιγράψουμε την αγάπη σημαίνει ότι την περιορίζουμε. Όπως δεν μπορούμε να δούμε τον άνεμο, δεν μπορούμε να δούμε και την αγάπη, αλλά αντιλαμβανόμαστε τα αποτελέσματά της. Ποιες θα μπορούσαν να είναι κάποιες ιδιότητες ή ενδείξεις της αγάπης;

Το να αγαπάμε τον εαυτό μας είναι προϋπόθεση του να αγαπάμε τους άλλους. (Καθώς διαβάζετε τις ακόλουθες ιδιότητες ή ενδείξεις της αγάπης, ίσως να θέλετε να ελέγχετε νοητικά αν η αγάπη για τον εαυτό σας ευθυγραμμίζεται με αυτές τις πλευρές της αγάπης.)

1. Μία πλευρά της αγάπης είναι ότι νιώθουμε χαρά, ειρήνη και ευγνωμοσύνη απλώς με το να σκεφτόμαστε ή να ερχόμαστε σε επαφή με αυτούς που αγαπάμε. Η παρουσία τους μας δίνει ευτυχία. Στα πρώτα στάδια της πνευματικής μας εξέλιξης, αυτό συμβαίνει συνήθως όταν οι άλλοι συμπεριφέρονται με τρόπους που ικανοποιούν τις ανάγκες μας. Καθώς εξελισσόμαστε, η αγάπη μας είναι πιο αγνή και ανεξάρτητη από αυτό που εκείνοι κάνουν.

2. Η αγάπη και η κατανόηση αυξάνουν η μία την άλλη. Η κατανόηση βοηθάει την αγάπη να παραμένει σταθερή, ακόμα κι όταν οι άλλοι δεν είναι τόσο τέλειοι όσο θα θέλαμε να είναι. Η αγάπη μάς επιτρέπει να έχουμε μεγαλύτερη κατανόηση και υπομονή γι’ αυτούς που αγαπάμε.

3. Όταν αγαπάμε, σεβόμαστε τις ανάγκες των άλλων, τους φόβους, τις αδυναμίες, τη δύναμη, τις αρετές και τις ιδιότητές τους.

4. Η αυτοθυσία από αγάπη είναι εντελώς διαφορετική από την αυτοθυσία που βασίζεται στον φόβο. Σ’ αυτήν τη δεύτερη περίπτωση, θυσιάζουμε τις ανάγκες μας ή τα δικαιώματά μας, επειδή φοβόμαστε τη σύγκρουση ή την απόρριψη ή επειδή φοβόμαστε να μη χαλάσουμε την εικόνα μας του «καλού ανθρώπου». Όταν τις θυσιάζουμε με αγάπη, κάνουμε μια συνειδητή επιλογή να αφήσουμε κάτι που έχουμε ανάγκη για να βοηθήσουμε τους άλλους. Δεν υπάρχει πόνος, δεν προσδοκούμε ανταλλάγματα, δεν κρατάμε λογαριασμούς και ισοζύγια. Το ξεχνάμε αμέσως. Η εμπειρία της αγάπης είναι η ανταμοιβή μας και δεν χρειάζεται καμιά άλλη.

4. Παρόλο που η αγάπη είναι εσωτερική κατάσταση, συχνά υπάρχει η ανάγκη να εκφράζεται με πράξεις. Δεν είναι δυνατό να φανταστούμε ότι αγαπάμε κάποιον και δεν τον βοηθάμε όταν έχει ανάγκη. Η έμπρακτη έκφραση της αγάπης μερικές φορές σημαίνει να διαισθάνεσαι τι χρειάζονται οι άλλοι, ακόμη κι όταν οι ίδιοι δεν μπορούν να εκφράσουν τις ανάγκες τους.

5. Η αγάπη επιτρέπει την αλήθεια. Επίσης η αγάπη απαιτεί αλήθεια και ακεραιότητα. Όταν οι άλλοι δεν μας λένε την αλήθεια, συνήθως νιώθουμε ότι δεν μας αγαπάνε. (Στην πραγματικότητα, μπορεί να μας αγαπάνε αλλά να φοβούνται να μας πουν την αλήθεια.) Όταν εμείς αγαπάμε κάποιον, είναι φυσικό να θέλουμε να είμαστε αληθινοί απέναντί του.

6. Το ίδιο ισχύει και στο να τηρούμε τις συμφωνίες που κάνουμε. Όταν οι άλλοι δεν σέβονται τις συμφωνίες που κάναμε μαζί, φυσικά νιώθουμε ότι δεν μας αγαπάνε. (Και πάλι, μπορεί να μας αγαπάνε αλλά να ελέγχονται από επιθυμίες, φόβους και προσκολλήσεις που δεν τους αφήνουν να είναι συνεπείς στις συμφωνίες που κάνουν.) Δεν μπορούμε να τελειοποιήσουμε την αγάπη μας για τους άλλους μέχρι να καταφέρουμε να τηρούμε τον λόγο που τους δίνουμε.

7. Η αγάπη δημιουργεί αισθήματα ενότητας και ειρήνης. Οι εντάσεις μας βασίζονται στην ψευδαίσθηση της ξεχωριστότητας και στην ανικανότητά μας να νιώθουμε φυσικά και χαλαρά με τους άλλους. Η αγάπη διαλύει αυτές τις καταστάσεις και ανακαλύπτουμε ότι μπορούμε να μοιραζόμαστε και να εκφράζουμε πλευρές της ύπαρξής μας που φοβόμασταν να δουν οι άλλοι. Είναι σημαντικό να μπορούμε να μοιραζόμαστε με τουλάχιστον έναν άλλον άνθρωπο όλες τις πλευρές του εαυτού μας. Αυτό μας επιτρέπει να νιώθουμε τόσο αξία όσο και ασφάλεια.

8. Όταν αγαπάμε κάποιον, θέλουμε να είναι υγιής, ευτυχισμένος και επιτυχημένος. Χαιρόμαστε με την πρόοδό του στη ζωή και τις επιτυχίες του. Δεν νιώθουμε ζήλια ή πόνο, ακόμα κι όταν μας ξεπερνάει. Τον ενθαρρύνουμε να προχωρήσει στη ζωή και να ανθίσει, δεν τον ανταγωνιζόμαστε ούτε τον εμποδίζουμε.

9. Θέλουμε οι άλλοι να είναι ευτυχισμένοι με τους τρόπους που οι ίδιοι καθοδηγούνται. Η αληθινή αγάπη δεν φοβάται, όταν οι άλλοι βρίσκουν την ευτυχία ή λύσεις σε καίρια ζητήματα της ζωής τους με τη βοήθεια άλλων ανθρώπων και όχι τη δική μας. Δεν νιώθουμε την ανάγκη να είμαστε εμείς η πηγή της ευτυχίας τους ή της προόδου τους. Θέλουμε απλώς να είναι καλά.

10. Η αγάπη επιτρέπει στους άλλους να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα με τον δικό τους μοναδικό τρόπο και δεν απαιτούμε να συμφωνούν μαζί μας. Δεν έχουμε την ανάγκη να συμφωνούν οι άλλοι μαζί μας, όταν νιώθουμε ανασφάλεια για τον δικό μας τρόπο αντίληψης και για την αξία μας.

11. Η αγάπη δεν απαιτεί να μας υπακούν οι άλλοι ή να ζουν όπως εμείς πιστεύουμε. Τους αγαπάμε, ανεξάρτητα από το αν μας δίνουν αυτό που χρειαζόμαστε ή θέλουμε και ανεξάρτητα από το αν ο τρόπος ζωής τους συμπίπτει με τις δικές μας προσδοκίες ή ανάγκες.

12. Η αγάπη μάς δίνει τη δύναμη να συγχωρούμε τους άλλους για τα λάθη και τις αδυναμίες τους. Τους βλέπουμε σαν ψυχές στη διαδικασία της εξέλιξης και έτσι είμαστε ελεύθεροι να τους αγαπάμε, ακόμη κι όταν δεν συμφωνούμε με τις πράξεις ή τις επιλογές τους.

Σημείωση: Η αγάπη μερικές φορές απαιτεί να κάνουμε τη διάκριση ανάμεσα στον άλλον και στη συμπεριφορά ή τις πράξεις του. Σ’ αυτήν την περίπτωση, αγάπη δεν σημαίνει ότι επιτρέπουμε στον άλλο να κάνει οτιδήποτε του αρέσει, όταν αυτό είναι άδικο, ανήθικο ή δείχνει έλλειψη σεβασμού. Χρειάζεται, τελικά, να αναπτύξουμε την ικανότητα να αγαπάμε, ενώ ταυτόχρονα διαπραγματευόμαστε για αλλαγές στη συμπεριφορά. Συνεχίζουμε να τους αγαπάμε, ακόμα κι αν χρειάζεται να τους αντιμετωπίσουμε για έλλειψη ευσυνειδησίας ή δικαιοσύνης. Αυτό μπορεί μερικές φορές να σημαίνει να εφαρμόσουμε φυσικές ή λογικές συνέπειες, αν οι ίδιοι δεν μπορούν να ευθυγραμμιστούν με την εσωτερική τους συνείδηση. Σ’ όλη αυτήν τη διαδικασία, συνεχίζουμε να βιώνουμε την αγάπη μας γι’ αυτούς.

13. Η τέλεια αγάπη μπορεί να συγχωρεί και τη χειρότερη ανθρώπινη συμπεριφορά, ακριβώς όπως ο Χριστός ζήτησε να συγχωρεθούν εκείνοι που τον σκότωσαν – «ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».

14. Η αγάπη είναι η πηγή μεγαλύτερης δημιουργικότητας και ανθρώπινων έργων σ’ όλο τον κόσμο. Η αγάπη για τους άλλους μάς εμπνέει να αντιλαμβανόμαστε και να εκδηλώνουμε τρόπους που βοηθούν τους ανθρώπους να ζήσουν με περισσότερη ευτυχία και πληρότητα. Η αγάπη δημιουργεί ανιδιοτελείς πράξεις και έργα.