Trump Vs Musk: Η Αναμέτρηση που Αλλάζει την Ιστορία
Η σύγκρουση Τραμπ–Μασκ ξεπερνά την πολιτική. Είναι μάχη επιρροής, αφήγησης και εξουσίας. Μετά τα αρχεία Έπσταϊν, δεν υπάρχει επιστροφή.
Με δεδομένο ότι για όλα, ακόμα και για «τον κακό μας τον καιρό» μονίμως φταίνε οι «ξένοι», μήπως θα πρέπει ο καθένας να κάνει την αυτοκριτική του; Μήπως θα πρέπει να δούμε πως οι μεγάλες αλλαγές προς το καλύτερο, θα ξεκινήσουν ΑΝ αρχίζουμε να μην φερόμαστε με βαρβαρότητα στην δική μας περιουσία;
Ζητάμε να γυρίσουνε πίσω τα έργα τέχνης που οι ξένοι πήρανε και κοσμούν τα μουσεία της Ευρώπης και πάρα πολύ καλά κάνουμε που το απαιτούμε.
Για ελάτε όμως να δούμε αν και με ποιον τρόπο προστατεύουμε εμείς τους θησαυρούς μας.
Η Πάρος είναι ένα νησί που αγαπώ πάρα πολύ. Ζουν φίλοι μου εκεί, περνώ θαυμάσια κάθε φορά που πηγαίνω και δεν έχω πάψει ποτέ να διαδίδω το πόσο αξίζει να επιλέξουν, όσοι δεν γνωρίζουν το συγκεκριμένο νησί, αυτόν τον προορισμό για διακοπές και όχι μόνο. (Τα τελευταία χρόνια ανακαλύπτω ότι παλιοί μου φίλοι από τον χώρο των media έχουν επιλέξει να ζήσουν και να δραστηριοποιηθούν σε νησιά και χάρηκα ειλικρινά που είδα και στις φετινές μου διακοπές στο νησί, φίλους που πήγαν και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Αντίπαρο.)
Μία μέρα έκανα βόλτα στην Παροικιά. Έφριξα! Θα το γράψω όπως ακριβώς το ένιωσα. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για όλους και όλες να βλέπουμε κυριολεκτικά πεταμένα αριστουργήματα τέχνης τα οποία βρίσκονται είτε κατάχαμα χωρίς ίχνος προστασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες, είτε πεταμένα σε ακάλυπτους χώρους (βλ. τεφροδόχο...), αλλά και βάσεις μαρμάρινες του ναού της Αθηνάς που έχουν μετατραπεί σε… τασάκια!
Το Φράγκικο Κάστρο έχει τόση επικίνδυνη κλίση που θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν γίνει ενέργειες για να μην καταστραφεί ολοσχερώς.
Έχουμε και γράφουμε λοιπόν. Στην Παροικιά υπάρχει μια ολόκληρη μεσαιωνική πόλη. Το κάστρο χτίστηκε το 1260μ.Χ. Μια ολόκληρη πόλη που κατοικείται φυσικά δημιουργήθηκε με αρχιτεκτονικά στοιχεία από τον Ναό της Αθηνάς , ο οποίος χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.χ . Δίπλα στον Ναό της Αθηνάς, υπάρχει εκκλησία. Πάνω στο Ναό της Αθηνάς έχει δημιουργηθεί ένας ωραιότατος σκουπιδότοπος.
Γύρω – γύρω, δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να καταλάβεις, πόσα αυθαίρετα κτίσματα υπάρχουν που σαφέστατα βιάζουν και παραβιάζουν κάθε κώδικα ηθικής. Θεωρώ ότι το να έχουμε συνείδηση για το πού βρισκόμαστε και το ότι το προσέφεραν εκείνοι που αιώνες πριν από εμάς τίμησαν τους θεούς τους είναι θέμα παιδείας και η παιδεία που αφυπνίζει την συνείδηση ξεκινάει από την οικογένεια. Είναι απίστευτος ο θυμός που νιώθει ο επισκέπτης, που βλέπει να έχουμε κυριολεκτικά εμείς, οι Έλληνες, κακοποιήσει την κληρονομιά μας.
Δεν χρειαζόμασταν βαρβάρους για να ρημάξουμε. Το κάνουμε από μόνοι μας με κέφι και «μαγκιά». Ήθελα να ήξερα, έχει κάποιος από τους αρμόδιους επισκεφθεί κράτος στο εξωτερικό, όπου οι Άγγλοι ( ως παράδειγμα το φέρνω), όταν οι Έλληνες έφτιαχναν υδραγωγεία, ζούσαν κυριολεκτικά στην λάσπη;
Οι Άγγλοι, όμως, ακόμη κι ένα ξίφος να βρουν του 18ου αιώνα, το κάνουν «τρόπαιο» πολιτισμού και διοργανώνουν εκδρομές με πούλμαν για προσκύνημα σε κάτι σχεδόν μηδαμινής αξίας σε σχέση με τους δικούς μας θησαυρούς, με μπουλούκια τους Γιαπωνέζους να πηγαίνουν και να φωτογραφίζονται…
Αυτό που γίνεται στην Πάρο με τους πεταμένους θησαυρούς, όπου τα σκουπίδια βρίσκουν καταφύγιο, δεν είναι εξαίρεση, αλλά κανόνας στην Ελλάδα. Ποιος εμποδίζει στ’ αλήθεια ποιον από τον ανοιχτό χώρο που είναι αφύλαχτος ενώ γύρω – γύρω παρκάρουν αυτοκίνητα, να βάλει στο πορτμπαγκάζ ένα «μαρμαράκι» για να στήσει δίπλα στο σπίτι του ψησταριά;
Κανένας.
Επειδή βαρέθηκα ν’ ακούω για τις ευθύνες του κράτους συνέχεια και επειδή θα έπρεπε να γίνει και στην Ελλάδα ό, τι γίνεται σε πολλές πόλεις του εξωτερικού, δηλαδή οι τοπικοί άρχοντες να έχουν την απόλυτη ευθύνη για την αξιοποίηση των ευρημάτων και των μνημείων (βλ. Φλωρεντία), θα χρειαστεί άμεσα ο κάθε δήμος να αρχίζει να προστατεύσει την κληρονομιά του και τους θησαυρούς του.
Τέλος, υπάρχει άμεση ανάγκη να σταματήσουν οι αυθαιρεσίες δόμησης. Είναι βέβηλο μέσα σ’ έναν οικισμό κυκλαδίτικο να ξεπροβάλει ένα κατακόκκινο κτίσμα ή ένα κίτρινο, ακαλαίσθητο και οπωσδήποτε αταίριαστο. Με το σκεπτικό αυτό θ’ αρχίσει ο καθένας που έχει φράγκα να κακοποιεί την αισθητική αιώνων και να βιάζει οτιδήποτε έμψυχο και άψυχο…
Δεν θέλω να πιστεύω ότι στην Πάρο πυροβολούν τ’ αδέσποτα και βιαιοπραγούν πάνω σε μνημεία πολιτισμού με τέτοιο βάρβαρο τρόπο. Αν είναι έτσι… ο εχθρός είμαστε εμείς, όχι οι άλλοι.