Μαθήματα ζωής…

Κάθε εμπειρία μας, είτε ευχάριστη είτε δυσάρεστη, συμπεριλαμβάνεται στην… διδακτέα ύλη των μαθημάτων της ζωής μας. Η διαδικασία εξέλιξής μας επιτυγχάνεται μέσα από την μάθηση. Τα γεγονότα, οι καταστάσεις και οι συμπεριφορές των άλλων είναι τα ερεθίσματα, που αντανακλούν τα κομμάτια του εαυτού μας, που πρέπει να μεταμορφώσουμε, προκειμένου να ανακαλύψουμε την πραγματική μας φύση και να διεκδικήσουμε το απόλυτο δικαίωμά μας στην ευτυχία.

Ας δούμε δύο περιπτώσεις και ποια είναι τα πιθανά μαθήματα πίσω από αυτές.

Περίπτωση 1: Τα παιδιά μου (μιλάμε για ενήλικες) δεν με αγαπάνε. Δεν ακούνε τις συμβουλές μου. Κάνουν πάντα το αντίθετο από αυτό που τους λέω. Ανησυχώ για το μέλλον τους. Έχω αποτύχει ως μητέρα.
Τι καλούμαι να μάθω:

1. Τα παιδιά μου είναι ενήλικα και 100% υπεύθυνα για την πραγματικότητά τους. Η ζωή τούς δίνει αυτό ακριβώς που χρειάζονται, για να εξελιχθούν.
2. Το ότι δεν δέχονται τις συμβουλές μου, δεν σημαίνει ότι δεν με αγαπούν. Αυτό είναι δική μου ερμηνεία.
3. Πρέπει να μάθω να εμπιστεύομαι την κρίση τους και τις επιλογές τους και να μην τους μεταφέρω το μήνυμα ενεργειακά ή με την συμπεριφορά μου ότι τα θεωρώ αδύναμα και ανίκανα.
4. Το ότι δεν ακούνε την γνώμη μου, δεν σημαίνει ότι δεν είμαι καλή μητέρα.
5. Η αξία μου είναι αναμφισβήτητη. Δεν αξίζω περισσότερο όταν έχω δίκιο.
6. Πρέπει να απελευθερωθώ από την ανάγκη μου να ελέγχω τις ζωές τους.

Περίπτωση 2: Κάνω πάντα αυτό που θέλουν οι άλλοι. Τρέχω εγώ για όλους. Δεν υπολογίζω τις δικές μου ανάγκες. Αισθάνομαι καταπίεση.
Τι καλούμαι να μάθω:

1. Πρέπει να βάζω όρια και να λέω όχι, όταν δεν μπορώ να κάνω κάτι ή όταν αυτό που μου ζητάνε δεν συμβαδίζει με τις αξίες μου.
2. Δεν χρειάζεται να λέω ναι, για να είμαι πάντα το καλό παιδί και να με αγαπούν. Αξίζω αγάπη έτσι κι αλλιώς.
3. Πρέπει να μάθω να λέω όχι, όταν κρίνω ότι ο άλλος βολεύεται και εκμεταλλεύεται την προσφορά μου. Πρώτον, δεν του κάνω καλό, γιατί δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής του και, δεύτερον, όταν του επιτρέπω να με εκμεταλλεύεται, δεν σέβομαι εγώ τον εαυτό μου, επομένως δεν θα με σέβεται κανείς.
4. Πρέπει να μάθω τα ενεργειακά μου όρια, γιατί όταν εξαντλώ την ενέργειά μου θυμώνω – άρα, αυτό που κάνω δεν το κάνω με αγάπη.
5. Δεν είμαι υπεύθυνη για την ευτυχία των άλλων.
6. Πρέπει να μάθω να διεκδικώ την ικανοποίηση των δικών μου αναγκών.

Το μάθημα και η πεποίθηση

Κάνοντας όλοι μας μία ανασκόπηση σε όσα έχουμε ζήσει μέχρι σήμερα, θα ανακαλύψουμε κοινά μοτίβα. Θα δούμε, δηλαδή, τις ομοιότητες πίσω από διάφορες καταστάσεις που επαναλαμβάνονται. Ας σκεφτούμε: Τι έχουμε μάθει μέχρι σήμερα ή τι θα μπορούσαμε να έχουμε μάθει από τις δυσάρεστες και τις ευχάριστες εμπειρίες μας στο παρελθόν; Τι προσπαθεί να μας μάθει η ζωή από αυτό που ζούμε τώρα;

Συνήθως όλες οι απαντήσεις οδηγούν σε ένα κοινό μάθημα, μία κοινή πεποίθηση, που μας δείχνει αυτό από το οποίο πρέπει να απελευθερωθούμε. Αν, για παράδειγμα, έλκω συνέχεια στη ζωή μου ανθρώπους που δεν με υποστηρίζουν, μπορεί το μάθημά μου να είναι να βρω την δύναμη μέσα μου και να έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου ή να μάθω να ζητάω βοήθεια όταν την χρειάζομαι. Εάν έχω άτομα γύρω μου που φέρονται εγωιστικά, το πιο πιθανό είναι να πρέπει να δουλέψω με τον δικό μου εγωισμό ή να μάθω να βάζω όρια ή να δέχομαι τους άλλους με τα ελαττώματά τους. Εάν αντιμετωπίζω προβλήματα με την υγεία μου, ίσως να πρέπει να αλλάξω συνήθειες και στάση ζωής ή να ανακαλύψω την δύναμή μου ή να μάθω να δέχομαι βοήθεια. Εάν με έχουν πληγώσει, ίσως το μάθημά μου να είναι η συγχώρεση.

Σε κάθε περίπτωση, αποδοχή της κατάστασης δεν σημαίνει ότι δεν επιθυμώ να αλλάξω αυτό που με στενοχωρεί. Ό,τι ισχύει σήμερα, δεν χρειάζεται να παραμείνει έτσι και αύριο. Για να το επιτύχω, όμως, θα πρέπει να ανακαλύψω ποιο είναι το μάθημά μου, ποιες πεποιθήσεις χρειάζεται να μεταμορφώσω και να το εκμεταλλευτώ σαν ευκαιρία για εξέλιξη.

Καλή πρόοδο σε όλους μας…